Daar zit je, opgesloten in een stalen kooi op een onvergrendelde snelweg met een eenzame Cheerio aan je kin bungelend.
Voor je staan sms-berichten in elkaar en botsen ze tegen elkaar.
De vrouw in de auto naast de jouwe schildert haar nagels terwijl ze een toastje eet.
Over de schouder van de snelweg heeft een politieagent iemand overreden, wat vreemd is omdat niemand meer dan 4 mph. Dat betekent dat de bestuurder een crimineel is. Je maakt oogcontact.
Doe de deuren op slot. Doe de deuren op slot. Doe de deuren op slot.
Je draait je radiosysteem om en je keuzes zijn een openbare radioverslag over de ongelukkige teloorgang van Noordse volksgeluidjes of 'Zeke, Goatbutt en de Morning Zoo Crew'.
Dan raakt je linkerarm een seconde gevoelloos, en je denkt dat het een hartaanval is, maar dan herinner je je dat je linkerarm 20 minuten in dezelfde houding zit en beseft dat hij alleen in slaap is gevallen. Je beweegt rustig je tong rond, op zoek naar de smaak van koper.
"Mijn pendelen," denk je, "vermoordt me."
En misschien heb je gelijk.
Het gemiddelde woon-werkverkeer voor Amerikanen is 25 minuten per enkele reis. Dat betekent dat we gemiddeld 50 minuten per dag of 5 procent van onze wakende werkdag in de auto doorbrengen.
Woon-werkverkeer en gezondheid
Het gemiddelde woon-werkverkeer voor Amerikanen is 25 minuten per enkele reis. Dat betekent dat we gemiddeld 50 minuten per dag of 5 procent van onze wakende werkdag in de auto doorbrengen. Dat is als we geluk hebben. Er zijn 600.000 Amerikanen die elke 90 minuten meer dan 90 minuten rijden. Een kwart van hen woont in het gebied van Washington, D.C. (Soort verklaart dingen, nietwaar?)
In een wereld waar schijnbaar alles onze gezondheid nadelig beïnvloedt, kan het woon-werkverkeer nu aan de lijst worden toegevoegd. Net als bij zitten, neemt het aantal associaties tussen lichamelijke inactiviteit en gezondheidsproblemen toe. Het verschil tussen zitten en woon-werkverkeer is dat we de toegevoegde bonus van stress krijgen.
Woon-werkverkeer en het gebroken hart
Eerder dit jaar onthulde een studie uit Australië dat mensen die hun fiets (actieve forensen) hebben gelopen of op hun werk reden, minder gewicht hebben gekregen dan pendelaars die hebben gereden. OK, dus dat is duidelijk. Interessant genoeg vond hoofdonderzoeker Takemi Sugiyama, gedrags-epidemioloog bij het Baker IDI Heart and Diabetes Institute in Melbourne, ook dat actieve pendelaars minder gewicht kregen dan autoforenzen die in hun vrije tijd werkten.
"Om het niveau van fysieke activiteit te bereiken dat nodig is om gewichtstoename te voorkomen, kan het realistischer zijn om fysieke activiteit te accumuleren door actief transport, in plaats van oefeningen toe te voegen aan wekelijkse routines voor vrije tijd," vertelde ze de Health Behavior News Service.
Met andere woorden, volgens Sugiyama is het waarschijnlijker dat je elke dag op je fiets naar je werk fietst dan je op een hometrainer op de sportschool blijft trimmen.
Vergelijkbaar met de Australische studie, vond Penny Gordon-Larsen van de School of Public Health van de Universiteit van North Carolina in 2009 dat mannen en vrouwen die lopen of fietsen naar het werk, meer geschikt lijken. Ja, duh, toch? Maar Gordon-Larsen onthulde ook dat mannen die actieve forensen zijn minder snel overgewicht hebben en meer kans hebben op gezondere triglycerideniveaus, bloeddruk en insulinespiegels dan auto-pendelaars.
Slecht nieuws voor auto-forenzen - dat zijn beide factoren voor hartaandoeningen.
Dit is niet de enige studie die de link naar de relatie tussen hart en vaatziekten maakt.
In 2013 publiceerde gezondheidsonderzoeker Christine M. Hoehner in het American Journal of Preventive Medicine onderzoek naar grotere afstanden naar woon-werkverkeer met afgenomen cardiorespiratoire fitheid, toegenomen gewicht en andere indicatoren van metabool risico.
Een van de opvallende bevindingen in de studie was dat zelfs een relatief korte reis de gezondheid had beïnvloed. Pendelaars die meer dan 15 mijl naar hun werk reden hadden een hogere kans op obesitas en hadden minder kans om aan de aanbevelingen voor matige tot krachtige lichamelijke activiteit te voldoen. Pendelen op slechts 10 mijl onthulde een verband met hoge bloeddruk. En zelfs nadat het team van Hoehner werd gecontroleerd op lichamelijke activiteit, zagen ze nog steeds een significante associatie met de bloeddruk.
"Er kan hier misschien iets anders aan de hand zijn," zei Hoehner. "We hebben geen gegevens om dit te ondersteunen, maar we zouden kunnen veronderstellen dat mensen met langere pendels eerder chronische stress ervaren, mogelijk in het verkeer."
En chronische stress kan, zoals we weten, elk aspect van je leven beïnvloeden, bijvoorbeeld je liefdesleven.
In 2011 publiceerde de Zweedse sociale geograaf Erika Sandow een studie die zo vanzelfsprekend leek dat iedereen er vandoor ging: "Natuurlijk! Dat is volkomen logisch! Moesten ze dat bestuderen? "Maar gelukkig wel, of we weten het nooit zeker.
In haar proefschrift onthulde Sandow dat het risico van scheiding tussen koppels 40 procent hoger is bij forenzen over lange afstanden. Een lange afstand pendelen, in dit geval, wordt gedefinieerd als ten minste 18,6 mijl (Euclidische afstand AKA "in vogelvlucht"), die gemiddeld ongeveer 45 minuten per auto in de auto was.
Denk er over na. Minder tijd met je partner. Minder tijd met uw kinderen. Meer druk op uw partner om alle huishoudelijke klussen en kinderopvang te regelen. Te veel tijd om te luisteren naar Zeke, Goatbutt en de Morning Zoo Crew op de autoradio - je kunt zien hoe het zijn tol zou eisen.
Brengt je woon-werk je de dood in?
Of je wel of niet je woon-werk vermoord hangt af van hoe lang het is, zegt Sandow. Uit haar onderzoek blijkt dat werknemers met woon-werkverkeer van meer dan 30 mijl op een manier eerder overlijden dan mensen die dichter bij hun werk wonen.
Ik vroeg Sandow of het mogelijk is dat mensen die een ongezonde levensstijl leiden, vaker pendelen.Ze zei dat de duur van het woon-werkverkeer meestal gerelateerd is aan geslacht, inkomen en opleiding. Lange afstand forenzen zijn over het algemeen hoog opgeleide mannen met hoge inkomens. Mannen met hogere inkomens zijn meestal ouder. De belangrijkste doodsoorzaak bij oudere mannen is hartziekte, die verband houdt met factoren zoals hoge bloeddruk, waarvan we nu weten dat deze verband houden met woon-werkverkeer.
Maar woon-werkverkeer heeft geen invloed op mannen alleen. Er is ook een verband tussen vrouwelijke sterfte en langdurig woon-werkverkeer, vooral wanneer vrouwen een laag inkomen en een laag opleidingsniveau hebben.
"Ik denk wel dat de levensstijl die lange pendels brengt, verband houdt met de gezondheidsresultaten," zei Sandow. "Meer tijd besteden aan woon-werkverkeer betekent noodzakelijkerwijs dat je deze tijd moet afwegen tegen andere activiteiten. We weten uit eerder onderzoek dat het grootste deel van de pendeltijden afkomstig is van slaapvermindering. De tijd wordt ook besteed aan fysieke activiteit en voedselbereiding. "
Denk aan de factoren die van invloed zijn op uw gezondheid - beweging, slaap, eten en sociale activiteit. Pendelen heeft het potentieel om ze allemaal aan te raken.
Dus wat kan je doen?
De studie naar woon-werkverkeer is nog nieuw, maar de eerste indicatoren wijzen in dezelfde richting.
"Hoewel woon-werkverkeer kan leiden tot een hoger salaris, een betere baan of zelfs een baan, kan dit ook leiden tot lange reistijden en meer stress en gezondheidsproblemen", zei Sandow. "Het inzicht in de langetermijngevolgen voor de gezondheid van het woon-werkverkeer over lange afstanden op pendelaars en hun huishoudens is nog steeds vrij onduidelijk."
Onderzoekers zijn het erover eens dat woon-werkverkeer voor velen geen keuze is; het is een noodzaak. Je kunt meestal niet stoppen met woon-werkverkeer op dezelfde manier als wanneer je stopt met roken, maar er zijn wel maatregelen die kunnen worden genomen om de negatieve impact van je woon-werkverkeer op je gezondheid te verminderen.
Hoehner dringt er bij werkgevers op aan werknemers toe te staan om gedurende de dag wandelpauzes te nemen, werknemers de mogelijkheid te bieden om op een bureau te staan en mensen op kantoor of later op kantoor te laten komen om spitsuur op de weg te voorkomen. Medewerkers die zich zorgen maken over hun gezondheid moeten om deze dingen vragen in plaats van te wachten tot ze worden aangeboden.
We doen allemaal al genoeg aan het wachten als we in onze auto's op de weg zitten.
