Keloïden zijn goedaardige, of niet-invasieve, gezwellen die ontstaan uit littekenweefsel. Ze kunnen optreden na elk huidletsel, inclusief snijwonden, oorpiercings, operaties en zelfs acne. Je lichaam gebruikt chemicaliën, 'groeifactoren' genoemd, om wonden te genezen. Keloïden vormen wanneer normale groeifactoren overreageren. Zelfs nadat zich normaal littekenweefsel rond de beschadiging vormt, blijven die groeifactoren fibreus weefsel en collageen creëren, wat kan resulteren in een keloïdnodul op en rond het litteken. In sommige gevallen zijn de knobbeltjes groot en ontsierend. Ze kunnen ook pijnlijk zijn of jeuk veroorzaken.
Als u keloïden heeft, kan uw huisarts een eerste beoordeling van uw toestand uitvoeren. Afhankelijk van de ernst van de keloïd, kan uw arts een behandeling geven of u doorverwijzen naar een dermatoloog, een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen die de huid, nagels en het haar beïnvloeden.
Keloïde behandeling is het meest effectief als het wordt uitgevoerd kort nadat de groei voor het eerst is gevormd. De arts kan beginnen met de behandeling door steroïden, een soort voorgeschreven medicijn, in de keloïde te injecteren. Omdat de injecties maandelijks moeten worden uitgevoerd, vereist steroïdebehandeling regelmatig een bezoek aan het kantoor van uw arts. Keloïden kunnen ook worden ingevroren met vloeibare stikstof. De twee behandelingen kunnen gelijktijdig worden voltooid om de resultaten te verbeteren.
Complicaties kunnen optreden bij zowel de behandelingen met steroïde als vloeibare stikstof. Steroïden kunnen huidatrofie veroorzaken, een aandoening die putten op het huidoppervlak kan veroorzaken. Vloeibare stikstof kan de huid lichter maken, een bijwerking die vooral van belang is voor mensen met een donkere huid.
Als de behandelingen met steroïde en vloeibare stikstof allebei falen, kan een plastisch chirurg de keloïde chirurgisch verwijderen. Een steroïde wordt meestal ook vóór, tijdens en na de ingreep in de keloïde geïnjecteerd. Andere experimentele behandelingen zijn geprobeerd, maar worden niet routinematig gebruikt.
Keloïden komen het meest voor bij mensen met Afrikaanse en Aziatische afkomst. U kunt uw risico op keloïden minimaliseren door piercings en tatoeages te vermijden. Als een wond optreedt, houd hem dan vochtig met vaseline en bedek hem met een niet-klevend verband om de wondgenezing te helpen versnellen en mogelijk de vorming van keloïden te voorkomen. Keloids hebben een recidiefpercentage van 50 procent, wat betekent dat na verwijdering ongeveer de helft van de tijd een andere zal vormen.
