Methamphetamine is een vorm van het medicijn amfetamine. Meth heeft effecten op het lichaam die lijken op stimulerende geneesmiddelen, wat bij gebruik leidt tot een eerste gevoel van euforie en energie. Hoewel de directe effecten van methamfetamine gebruik tot beloning en plezier kunnen leiden, veroorzaken de langetermijneffecten van het gebruik van dit medicijn vaak onherstelbare schade en in de meest ernstige gevallen de dood.
Gezondheidseffecten
Gebruik van methamfetamine op lange termijn verhoogt de hartslag en de lichaamstemperatuur. De snelle toename kan leiden tot een plotselinge beroerte of een hartaanval. Na verloop van tijd kan de constante toename van de hartslag en de lichaamstemperatuur van invloed zijn op de bloeddruk, waardoor er slagaderscheuren, verhoogde bloedvaten en blokkades in de halsslagader kunnen ontstaan. Hart- en neurologische schade ontstaan door methgebruik. Bovendien is het immuunsysteem aangetast omdat het medicijn de afweer van het lichaam afbreekt en het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden vermindert. Leverschade komt ook vaak voor bij methamfetamine-gebruikers en kan leiden tot leverziekte, hepatitis en cirrose. Tandheelkundige aandoeningen als gevolg van gebrek aan hygiëne en de harde ingrediënten in het medicijn komen ook veel voor bij methgebruikers en worden "meth-mond" genoemd.
Geestelijke gezondheidseffecten
De meest schadelijke gevolgen voor de geestelijke gezondheid van metamfetamine kunnen onomkeerbaar zijn voor de hersenen. Het National Institute on Drug Abuse (NIDA) meldt dat de methamphetamine-geïnduceerde veranderingen van neurochemische verstoring zelfs na twee jaar onthouding van het medicijn in veel gevallen langdurig zijn en blijvend in andere. De beslissende factor is de gebruiksduur van het medicijn en de hoeveelheid schade die is aangebracht tijdens het gebruik. Meth heeft invloed op de afgifte van belangrijke chemische boodschappers in de hersenen die serotonine en dopamine worden genoemd. Het gebruik van het medicijn verhoogt deze chemicaliën met overweldigende hoeveelheden, die in wezen de hersenen overbelasten. Zodra de initiële high echter is afgesleten, zijn deze hersenchemicaliën ver onder normale niveaus uitgeput, wat een invloed heeft op de gemoedstoestand, motivatie, denken en emotioneel welbevinden. Er is ook het langetermijnrisico van metamfetamine-psychose, met symptomen die lijken op paranoïde schizofrenie, zoals hallucinaties, wanen en paranoia.
Sociale ontkoppeling
Methamphetamine-gebruikers kunnen sociaal zijn, maar zodra de ernstiger effecten van langdurig drugsgebruik optreden, is de persoonlijkheid veranderd. De NIDA verwijst naar veel meth-gebruikers als het vertonen van bizar gedrag in hun acties richting anderen, wat leidt tot disconnections in relaties met mensen. Omdat het medicijn primair blijft in het leven van de meth-gebruiker, lijkt de persoon sociaal verbroken, afgeleid en niet in staat zich te verhouden tot mensen die geen methamfetaminegebruikers zijn. Dit kan van invloed zijn op bestaande relaties en op het potentieel om nieuwe relaties aan te gaan. Er is ook een maatschappelijke tol omdat de meth-verslaafde de neiging heeft om de werkgelegenheid over het gebruik van het medicijn te behouden, wat leidt tot een verhoogd risico op wangedrag terwijl de verslaving vordert.
