Het laten vallen van de blaas, soms ook een gevallen blaas genoemd of genoemd door de medische term cystocele, is een aandoening die vrouwen treft. Een muur scheidt de blaas en de vagina van een vrouw, en wanneer de wand zwak wordt, kan de blaas in de vagina vallen. Risicofactoren voor een cystocele omvatten vrouwen die zijn bevallen of die een hysterectomie hebben gehad. Veroudering is een andere risicofactor voor het vallen van de blaas. Vrouwen die tekenen van dit fenomeen opmerken, worden aangespoord om het probleem met hun artsen te bespreken. Cystocele wordt gemeten in graden, waarbij graad 1 mild is, graad 2 ernstiger en graad 3 geavanceerd.
Bekkendruk
Een gevoel van volheid in het bekkengebied kan een teken zijn dat de blaas van een vrouw is gevallen. De oorzaak van de druk is het toegevoegde gewicht van de blaas die zichzelf in de vagina heeft laten zakken. De druk kan tijdens het staan verergeren of bij inspanning tijdens niezen of niezen.
Stressincontinentie
Het laten vallen van de blaas kan de onvrijwillige lekkage van urine veroorzaken, stressincontinentie genaamd. Stressincontinentie treedt op tijdens elke handeling van lichamelijke inspanning: niezen, hoesten, lachen, het dragen van zware voorwerpen en zelfs seks. Vrouwen met een gematigde cystocele kunnen ook pijn ervaren tijdens geslachtsgemeenschap.
Weefsel uitsteeksel
Het verschijnen van uitpuilende weefsels is een teken dat de blaas is gedaald, volgens het nationale nier- en urologische ziekteverzekeringsinformatiecentrum (NKUDIC). Een vrouw zelf kan het uitsteeksel van een cystocele graad 2 of 3 waarnemen wanneer zij staat of zit. De blaas kan zich terugtrekken wanneer zij in een liggende positie ligt. Artsen kunnen mogelijk een cystocele diagnosticeren door alleen onderzoek uit te voeren wanneer de aandoening vergevorderd is.
Blaasontsteking
Vrouwen die een gevallen blaas hebben, ervaren vaak frequente of terugkerende urineweginfecties, volgens de Mayo Clinic. Terugkerende blaasontstekingen alleen wijzen hoogstwaarschijnlijk niet op een cystokeen maar kunnen andere symptomen van de aandoening vergezellen.
