Het is nog nooit zo eenvoudig geweest om uw dagelijkse hoeveelheid eiwit uit een andere bron dan uit vlees te halen. Alternatieve eiwitbronnen zoals soja en erwtenproteïne worden de norm - Forbes meldt dat erwteneiwitten op weg zijn om een industrie van $ 32 miljard te worden - maar er zijn wat meer ongewone eiwitbronnen aan de horizon.
Van algen tot cricketpoeder staan minder bekende eiwitten aan het hoofd van een dappere nieuwe wereld van moderne voeding. Lees verder: De toekomst van eiwitten is (bijna) hier.
1. Algeneiwit
Eiwit gemaakt van groen vijvertje? Natuurlijk klinkt het misschien niet zo smakelijk, maar deze ontluikende eiwitbron biedt je niet alleen omega-3 vetzuren en een eiwitstructuur die voedsel uitdroogt, de productie is ook milieuvriendelijk.
Voedingswebsite Food Navigator USA sprak met algenproducenten en ontdekte dat, omdat algen worden gekweekt in zout water en gedijt in warme temperaturen, droog land dat normaal onbruikbaar zou zijn voor reguliere landbouw kan worden gebruikt om algen te produceren - zoals in het midden van de woestijn .
De productie van algen gebruikt minder dan 1 procent van het water dat nodig is om vergelijkbare eiwitten te laten groeien (bijvoorbeeld soja), wat vooral belangrijk is omdat veel van de teeltgebieden voor deze gewassen, zoals die in Californië, droogte hebben doorgemaakt.
2. Sachi Inchi
Ook wel aangeduid als een "Inca-pinda", sachi inchi is waarschijnlijk het meest exotisch klinkende eiwit van allemaal. Het is misschien ook een van de meest complete plantaardige eiwitten op de markt. Nutra Ingredients meldt dat sachi inchi 50 tot 60 procent eiwit is; de rest bestaat uit gezonde omega-3 en omega-6 vetten en voedingsvezels.
Het enige nadeel? Het is nogal duur. Het aanbod is beperkt en het meeste wordt geïmporteerd vanuit plaatsen zoals Peru.
3. Eendekroos
Bekend als de "waterlinze" in Frankrijk, is eendenkroos een bloeiende waterplant die op vijvers drijft. Het wordt ook geoogst voor menselijke consumptie en beschikt over een indrukwekkend eiwitmengsel van 45 procent in zijn ruwe staat. (Ter vergelijking: sojabonen zijn slechts 35 procent eiwit.)
Als een eiwitbron wordt kroos meestal gemalen in een bloem genaamd LENTEIN, een groen poeder dat je kunt gebruiken bij het koken dat 65 procent eiwit en vezels bevat. Net als algen kan dit eiwit bijna overal worden geproduceerd, omdat het alleen in een aquarium hoeft te groeien. Nog indrukwekkender? De plant verdubbelt elke 16 tot 32 uur, zodat hij elke dag kan worden geoogst.
4. Cricketmeel en andere insectenproducten
Gezien het feit dat veel mensen in paniek raken als ze zo veel als een vlieg in hun soep vinden, lijkt het idee van een keuze om insecten te eten als een bron van eiwitten, behoorlijk gek voor de meeste Amerikanen. Maar in 2013 drong de U.N. er bij mensen op aan insecten te eten om de voedselzekerheid te vergroten in een wereld met een almaar toenemende bevolking, en insectenproteïnen zijn sindsdien in opkomst.
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties wijst erop dat insecten al in de voeding van meer dan 2 miljard mensen over de hele wereld zitten, dus het eten van beestjes is eigenlijk niets nieuws. En met de groeiende markt voor insecten-eiwitten (van cricketmeel tot eiwitbars met insecten), zou je ervoor kunnen kiezen om insecten eerder te eten dan je ooit had gedacht.
Wat denk je?
Gebruik je alternatieve eiwitbronnen? Welke vind je leuk? Zou je algen eten? Zou je ooit insectenproteïne consumeren? Laat je gedachten achter in de reacties hieronder.
