Volgens de American Academy of Pediatrics of AAP zijn de neusbijholten van de neusholte, opgebouwd uit de ethmoidale, maxillaire, sfinctale en frontale sinussen, een veel voorkomende infectieplaats bij kinderen en adolescenten. Deze holle holtes in de schedel zijn bekleed met slijm membranen en helpen om het gewicht van de schedel te verminderen, terwijl het de lucht verwarmt en filtert die de neus en mond binnendringt. Deze sinussen ontwikkelen zich in verschillende levensfasen, beginnend bij de foetus en eindigend bij de leeftijd van 20 jaar.
Voor de geboorte
De ethmoid en maxillaire sinussen vormen tijdens de derde en vierde maand van de zwangerschap. Bij de geboorte hebben deze sinussen de grootte van een erwt. De ethmoid sinussen bevinden zich aan elke kant van de neus, tussen de ogen. Ze zijn gemaakt van heel dun bot en groeien naar volwassenheid, ongeveer zo groot als een luciferdoosje, tegen de adolescentie in. De maxillaire sinussen zitten in elke wang, zitten boven de tanden en onder de ogen. Ook zij bereiken de volwassen grootte volgens de adolescentie.
Voor 5 jaar
De sinushengel begint zich te vormen op de leeftijd van 2, en zijn met lucht gevuld en zichtbaar op X-stralen door de leeftijd van 5. De sinushengeles zitten achter de ogen en zijn dieper gelegen dan de andere sinussen, achter de ethmoid sinussen. De rechter en linker sphenoid zijn naast elkaar, alleen gescheiden door het septum, een dunne plaat van bot. Ze bereiken de volwassen grootte, ongeveer de grootte van een grote druif, door de adolescentie.
Voor 8 jaar
De frontale sinussen ontwikkelen zich als laatste, beginnend rond de leeftijd van 4. Het zijn met lucht gevulde holtes in het voorhoofd. Hun grootte en vorm verschillen voor elke persoon. Ze verschijnen op de leeftijd van 7 of 8 op röntgenfoto's en ontwikkelen zich pas in de adolescentie volledig. Ze blijven groeien tot ongeveer de leeftijd van 20.
Betekenis
Volgens de AAP zijn de neusbijholten vaak een infectieplaats bij kinderen en adolescenten. Deze infecties zijn vaak een oorzaak van ziekte. De AAP schat bijvoorbeeld dat kinderen elk jaar zes tot acht infecties van de bovenste luchtwegen of verkoudheid hebben en dat 5 tot 13 procent hiervan nog ingewikkelder wordt door infecties in de neusbijholten. Kennis en begrip van de ontwikkeling van de neusbijholten hebben artsen in staat gesteld deze infecties effectiever te behandelen bij kinderen en adolescenten. Artsen weten bijvoorbeeld dat bij infecties in de vroege kinderjaren meestal sprake is van de ethmoidale en maxillaire sinussen, omdat ze al zijn gevormd.
Verdachte infectie
Volgens de American Academy of Otolaryngology zijn er verschillende symptomen die kunnen wijzen op een sinus-infectie bij een kind. Dit omvat koude symptomen die langer dan 10 tot 14 dagen aanhouden, soms met een lage koorts. Deze verlengde lengte van de ziekte is een belangrijk verschil tussen verkoudheid, vaak aanwezig bij kinderen, en een sinus-infectie. Dikke gele of groene nasale drainage, hoofdpijn bij kinderen van zes jaar of ouder en zwelling rond de ogen kunnen ook een infectie signaleren. Ten slotte kan postnadus, wat kan leiden tot keelpijn, hoest, slechte adem en misselijkheid of braken, ook tot gevolg hebben dat uw kind een bijholteontsteking heeft.
