Ingeblikte zalm biedt vitamines, mineralen en hart-gezonde omega-3 vetzuren en kan een gezonde aanvulling op uw dieet zijn. Zalm kan echter niveaus van kwik en andere schadelijke gifstoffen bevatten, en een ingrediënt van kunststof en hars dat wordt gebruikt om metalen blikjes te lijnen, kan ook mogelijke gifstoffen bevatten. Onderzoek gaat verder naar de mogelijke nadelige effecten, en voedselproducenten beginnen ingeblikte producten aan te bieden in blikken die niet zijn gemaakt met het chemische bisfenol A.
Zware metalen
Zalm en andere vissen kunnen potentieel schadelijke zware metalen bevatten, zoals kwik, dioxines en polychloorbifenylen, of PCB's, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Zalm, sardines, tilapia, zoetwaterforel, mul en haring behoren tot de vissen met de laagste concentraties kwik, volgens het Global Healing Center, een website voor natuurlijke gezondheidsinformatie. Uit een in 2008 gepubliceerde studie in "Environmental Toxicology and Chemistry" bleek echter dat, hoewel kwikgehaltes in zalm onder de richtlijnen voor menselijke consumptie vallen, wilde zalm drie keer zoveel kwik bevat als gekweekte zalm. Makreel, zwaardvis en tilefish bevatten hogere niveaus van kwik en zwangere of zogende vrouwen en jonge kinderen moeten dit soort vissen vermijden. Zwangere of zogende vrouwen worden geadviseerd om niet meer dan 6 gram vis per week te eten en kinderen jonger dan 2 jaar minder dan 2 gram per week, volgens het Amerikaanse Environmental Protection Agency.
BPA-blootstelling
Bisfenol A, of BPA, wordt al jaren in blikvoeringen van levensmiddelen gebruikt. Openbaringen van mogelijke gezondheidsrisico's hebben geleid tot beperkingen op BPA in Canada, sommige Amerikaanse staten en sommige Amerikaanse steden. Consumer Reports testte soepen in blik, sap, tonijn, groene bonen en ander voedsel en ontdekte dat 19 ingeblikte voedingsmiddelen van merknamen BPA bevatten. Het meldt dat sommige producten met het label "BPA-vrij" een beetje BPA bevatten. Federale richtlijnen laten veilige blootstelling toe bij 50 microgram BPA per kilogram lichaamsgewicht. Maar de maatregel was gebaseerd op oudere studies, volgens Consumer Reports. Nieuwe dierstudies hebben een abnormale reproductieve ontwikkeling gevonden bij een blootstelling van 2,4 microgram BPA per kilogram lichaamsgewicht per dag.
Mogelijke schade
Laboratoriumtests van het toxine suggereren mogelijke schade, zoals geboorteafwijkingen van de mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen vanwege algemeen gegeten conserven, volgens de Environmental Working Group, die wetenschappers, ingenieurs en beleidsadvocaten omvat, die studies analyseren en ook hun eigen prestaties uitvoeren. testen. Andere mogelijke gezondheidsrisico's van BPA zijn borstkanker, prostaatkanker en onvruchtbaarheid, aldus de groep.
Gezondheidsvoordelen
Omdat BPA wordt gebruikt voor een groot aantal ingeblikte voedingsmiddelen en de veiligheidsnormen nog niet zijn gewijzigd, is het aan de consument om de blootstelling aan het toxine te beperken of te verminderen. Ze kunnen ingeblikte zalm en andere ingeblikte producten kopen van gerenommeerde fabrikanten die een BPA-vrije optie aanbieden, Traditional Foods-notities. Producten zonder BPA moeten die optie op het etiket van de verpakking aangeven. Ingeblikte zalm heeft waardevolle gezondheidsvoordelen. De omega-3-vetzuren in ingeblikte zalm stimuleren de gezondheid van het hart door het cholesterolgehalte in uw lichaam te verbeteren. Omega-3 vetzuren kunnen werken tegen hartziekten en depressies.
Verminderd risico bij zalm
Ingeblikte zalm draagt niet zoveel risico als ingeblikte tonijn, volgens Paul Greenberg in een augustus 2011 nummer van "The Atlantic." De tonijn die wordt gebruikt voor inblikken, voedt zich met andere vissen of schaaldieren verderop in de voedselketen en neemt kwik en andere metaaltoxinen op, die zich ophopen via de niveaus van de voedselketen. De zalm die veel wordt gebruikt voor het inblikken van kleine schaaldieren en kleine plankton, die geen van die gifstoffen bevatten, stelt Greenberg.
