Het spijsverteringsproces omvat meer dan een half dozijn organen van de mond tot de anus, samen met een verscheidenheid aan enzymen, die helpen bij het omzetten van de voedselcomponenten die u eet in bruikbare voedingsstoffen voor uw lichaam. Het hele spijsverteringsproces duurt ongeveer 30 tot 40 uur van consumptie tot uitscheiding, volgens de Colorado State University Extension. Het onderhouden van de spijsvertering door goede voeding en gewichtsbehoud is essentieel om darmproblemen zoals indigestie te voorkomen.
Mond tot slokdarm
De eerste stap van de spijsvertering vindt plaats wanneer de tanden kauwen en voedsel malen tot kleine stukjes die een bolvormige bolus vormen, waardoor het voedsel gemakkelijker te slikken is. In de mond brengen de speekselklieren een enzym vrij dat speekselamylase wordt genoemd, dat de koolhydraten verteert in het voedsel dat wordt gekauwd. De bolus van voedsel wordt dan ingeslikt en naar de slokdarm getransporteerd, een lang, buisachtig kanaal van holle organen die neerwaartse spiersamentrekkingen of peristaltiek gebruiken om de bolus voedsel naar de maag te transporteren.
In de maag
Eenmaal in de maag worden voedselbolussen verder verteerd door een verscheidenheid aan spijsverteringsenzymen die in de maag worden aangetroffen, zoals pepsine, dat proteïnen verteert, en lipase, dat vetten verteert. Volgens het National Digestive Diseases Clearinghouse hangt de tijdsduur van voedseldeeltjes in de maag af van hoe lang het duurt voordat ze worden verteerd. Koolhydraten brengen de minste hoeveelheid tijd in de maag door, eiwitten brengen wat meer tijd door, en vetten brengen de meeste tijd door in de maag. Terwijl de verteerde voedseldeeltjes worden getransporteerd naar de dunne darm, worden de spijsverteringssappen van de lever en pancreas met het voedsel gemengd. De alvleesklier laat enzymen vrij die vet-, koolhydraat- en eiwitdeeltjes in het voedsel verteren, terwijl de lever gal produceert, die tussen de maaltijden in de galblaas wordt opgeslagen en tijdens de maaltijden door galkanalen wordt afgegeven.
In het darmkanaal
In de dunne darm vond een meerderheid van de vertering en opname van voedingsstoffen plaats. Eenmaal in de dunne darm worden verteerde voedingsstoffen via de darmwand geabsorbeerd door kleine, vingervormige uitsteeksels op de darmwand die bekend staan als microvilli. De voedingsstoffen worden vervolgens naar de bloedbaan, naar de lever getransporteerd en door het hele lichaam afgegeven. Onverteerde delen van het voedsel, bekend als vezels, en oudere cellen die van de mucosale bekleding van de dunne darm zijn afgestoten, worden in de dikke darm of de dikke darm geduwd, waar ze deel uitmaken van vaste ontlasting. Water uit de voedseldeeltjes wordt weer terug in het lichaam opgenomen terwijl de feces in het rectum worden geplaatst om op de uitscheiding te wachten.
Suggesties voor de gezondheid van de spijsvertering
Spijsverteringsstoornissen zoals indigestie, gastro-oesofageale refluxziekte of brandend maagzuur kunnen symptomen veroorzaken zoals volheid en pijn in de buikstreek, pijnlijke verbranding in de borst, evenals misselijkheid en een opgeblazen gevoel. Om dergelijke aandoeningen te behandelen of te voorkomen, moet u kleine, frequente maaltijden consumeren, de inname van vet voedsel beperken, niet roken, voldoende slapen, manieren vinden om stressniveaus laag te houden en de inname van cafeïnehoudende dranken zoals koffie en cola beperken.
