Fietsen is een intense spier- en cardiovasculaire sport, waarbij atleten in topconditie moeten zijn om goed te presteren. In de wielersport zijn maar weinig elementen uitdagender en veeleisender voor het lichaam dan bergetappes. Deze slopende routes vereisen grote hoogtewinsten op steile wegen. De moeilijkste bergetappe in het wielrennen is een onderwerp van veel discussie, vooral omdat de meeste grote wielerwedstrijden van jaar tot jaar van koers verschillen.
Tour de France
De Tour de France, het grootste en meest prestigieuze evenement op de professionele fietskalender, herbergt vele van de moeilijkste bergetappes in het professionele wielrennen. Eén etappe van de race omvat vaak de legendarische klim op de Mont Ventoux, die werd gekenmerkt door Lance Armstrong als "... de moeilijkste klim in de tournee, geen bar". In de Tour de France van 1967 stierf een Britse fietser aan uitputting op een halve kilometer van de top van de klim, wat bijdroeg aan de legende van de route. Elke etappe van de Tour de France die de beklimming van de Mont Ventoux omvat, kan worden beschouwd als een van de zwaarste in de wielersport.
Giro d'Italia
De belangrijkste wielerwedstrijd van Italië, de Giro d'Italia, heeft zijn eigen claim op het moeilijkste bergetappe in de sport. Afgetopt door de slopende beklimming van de Monte Zoncolan, heeft de etappe 14 van de Giro d'Italia van 2011 de reputatie de zwaarste bergetappe van de recente geschiedenis te zijn. De Giro d'Italia zal in 2014 zijn climax bereiken op Monte Zoncolan; het zal de vijfde keer zijn dat deze beklimming wordt gezien als een etappe-finish in de race. De beklimming van de Monte Zoncolan stijgt meer dan 1.200 meter in slechts 11 kilometer, waardoor renners gedwongen worden om gedurende 6 kilometer een klasse van 13 procent te beklimmen.
Vuelta a Espana
De Vuelta a Espana, Spanje's antwoord op de Tour de France en de Giro d'Italia, bevat vaak misschien wel de moeilijkste enkele klim in het professionele wielrennen. Aan het eind van de jaren negentig, in reactie op extreem moeilijke beklimmingen zoals Mont Ventoux en Monte Zoncolan, voegden Spaanse raceorganisatoren de Alto del Angliru toe aan de koers van veel Vuelta a Espanas. Deze klim is zowel langer als steiler dan Monte Zoncolan, met cijfers van bijna 24 procent. De klim is zo moeilijk dat meningen onder fietsers worden verdeeld over de vraag of de beklimming überhaupt moet worden opgenomen. Ondanks voorbehoud is deze bergbeklimming zes keer verschenen in de geschiedenis van de race, inclusief in 2013.
overwegingen
In vrijwel alle professionele wielerwedstrijden varieert de koers van jaar tot jaar. Jaren waarin de moeilijkste enkele bergklimmen gepaard gaan met meerdere andere beklimmingen, resulteren meestal in de moeilijkste etappes. Al deze bergetappes en beklimmingen zijn extreem moeilijk voor recreatieve fietsers. Probeer deze routes niet zonder een hoge mate van conditie en uitgebreide training.
