Veel soorten lichaamstaal kunnen aangeven wanneer een persoon liegt. Mensen kunnen friemelen, hun schouders spannen of een gezichtsuitdrukking hebben die niet overeenkomt met de emotionele inhoud van wat ze zeggen. Een manier om te beoordelen of iemand liegt, is door te kijken naar zijn oogbewegingen. Hoewel niet alle oogbewegingen aangeven dat een bepaalde persoon liegt, kan een verandering in de manier waarop een persoon zijn ogen gebruikt, erop wijzen dat iets vreemds aan zijn verhaal ligt.
Stap 1
Breng een basislijn tot stand. Kijk hoe een persoon haar ogen normaal gebruikt. Maken of voorkomen ze regelmatig oogcontact? Sluiten ze hun ogen goed als ze iets willen onthouden, of kijken ze naar de ene of de andere kant? Weten wat het reguliere gedrag van een persoon is, helpt je te weten wanneer ze zijn veranderd. Veranderingen in hoe een persoon haar ogen gebruikt, zijn een indicatie dat de persoon een leugen kan vertellen.
Stap 2
Let op oogcontact. Iemand die door een heel verhaal oogcontact onderhoudt, probeert je misschien te misleiden, volgens de gezondheidsrichtlijnen. Dit komt omdat mensen meestal oogcontact verbreken en naar een niet-bewegend voorwerp kijken terwijl ze proberen toegang te krijgen tot hun herinneringen aan een gebeurtenis. Als ze op deze manier het oogcontact niet verbreken, vormen ze misschien een herinnering in plaats van te vertellen wat er werkelijk is gebeurd.
Stap 3
Noteer welke richting de ogen bewegen. Als algemene regel geldt dat mensen naar links kijken als ze een herinnering openen en rechts van hen als ze een nieuw verhaal uitvinden. Bedenk dat deze richtingen worden omgekeerd als je de persoon recht in de ogen kijkt: ze zal naar links kijken, wat je recht is, als je de waarheid vertelt en naar rechts, wat links is, als je liegt. Ook kunnen deze aanwijzingen worden overgeschakeld op linkshandige mensen, die mogelijk herinneringen opslaan in verschillende delen van hun brein dan rechtshandige mensen.
Stap 4
Onderzoek de pupillen van de ogen. Volgens gezondheidsrichtlijnen kunnen de pupillen van de ogen verwijden als een persoon een leugen vertelt. Omdat pupilverwijding een onwillekeurige beweging is, kan een persoon het niet meer controleren om er geloofwaardiger uit te zien. Bedenk echter dat de pupillen van een persoon ook om andere redenen kunnen verwijden, zoals een verandering in de belichting van lichter naar donkerder.
