Modern schermen is een sport waarin tegenstanders elkaar met zwaarden bevechten. Er zijn drie primaire vormen van schermen, elk gecentreerd op het type wapen dat wordt gebruikt. Deze wapens zijn de folie, de degen en het sabel. Vaak wordt 'fysiek schaken' genoemd. Schermen vereist kennis, vaardigheden, vertrouwen en durf voor een atleet om goed te concurreren wanneer een van deze wapens wordt gebruikt.
Folie
Folies zijn begonnen als veiligere en lichtere oefeningswapens die door duellers worden gebruikt om hun vaardigheden aan te scherpen. De term 'folie' is afgeleid van het Franse woord 'refouler', wat 'terugdraaien' betekent. Het foliemes is meestal zeer flexibel, ongeveer 35 inch lang en vierkant in dwarsdoorsnede. Dit zwaard is lichter in gewicht dan zowel de degen als het sabel van het gevest naar de punt. Foliehekwerk wordt gescoord op een duwende staking aan alleen de voorste of achterste romp. Om deze reden kan de afscherming van de folie iets kleiner zijn dan de degen, waarbij elke aanraking tijdens het schermen telt. Het gebruik van de folie als hulpmiddel voor training en oefening, maar ook voor competitie, heeft bijgedragen aan de vorming van de schermen van schermen als geheel.
Degen
De degen is zo lang als een folie, maar heeft een veel zwaarder blad met een driehoekige dwarsdoorsnede en ribbels langs de zijkanten van het blad. De vorm, het gewicht en de ribbels ontstonden bij de grijper, een oud duellerend zwaard waarop de degen was gebaseerd. Het ontwerp van de grijper was in de eerste plaats bedoeld om een duwende wond toe te dienen met een mes waardoor het bloed vrijer kon stromen. De degen is ook een duwend wapen en punten worden gescoord door ergens op het lichaam te slaan. De bewaker is daarom bekervormig om de hand en pols te beschermen tegen een potentieel doelwit. Schermen met de degen simuleren het best de omstandigheden van een echt duel.
Sabel
In tegenstelling tot de folie en de degen, die exclusief wapens zijn, wordt de sabel gebruikt om zowel te werpen als te stoten. De geschiedenis van de sabel vertelt het gebruik ervan als een militair wapen, vooral onder cavalerie. In feite was het doelgebied van moderne sabe-schermen, dat het hele bovenlichaam exclusief de handen omvat, sterk beïnvloed door het algemene gebruik van het sabel bij gevechten te paard. Het sabel van vandaag is een licht, plat lemmet met een voorste slagrand en een platte rug. De beschermer van het sabel is relatief groot en komvormig met een gebogen beschermkap die zich rond de hand om de pommel aan het uiteinde van het handvat wikkelt. Punten worden gescoord door een tegenstander te slaan met de voorkant van het blad, evenals het voorste derde deel van de achterrand of het punt van het blad.