Gokverslaving is de dwangmatige handeling van gokken zonder acht te slaan op financiële, gezins- of werkgerelateerde consequenties. Gokverslaafden kunnen te zeer in beslag worden genomen door het gokken zelf en niet noodzakelijkerwijs door te winnen of te verliezen. Volgens de National Council on Problem Gambling voldoen ongeveer 2 miljoen Amerikanen aan de criteria voor pathologische gokverslaving, en nog eens 5 miljoen kwalificeren als probleemgokkers. Verschillende factoren dragen bij tot de theoretische oorzaken van deze slopende ziekte.
Impuls controle
De American Psychiatric Association classificeert formeel pathologisch gokken als een stoornis in de impulscontrole. Meer specifiek kan gokverslaving worden veroorzaakt door een mentale gezondheidstoestand die bekend staat als obsessief-compulsieve stoornis. Het obsessieve deel van de aandoening verwijst naar een persoon die obsessief over een enkel onderwerp denkt; in dit geval, gokken. Het dwangmatige deel van de ziekte verwijst naar de persoon die zijn obsessies uitvoert om stress en angst te verlichten. Een van de belangrijkste concepten met betrekking tot stoornissen in de beheersing van impulsen zoals gokken is een gebrek aan emotionele regulatie. Harvard Health Publications stelt dat wanneer gokverslaafden zich onthouden van gokken, ze rusteloosheid en prikkelbaarheid ervaren, wat klassieke ontwenningsverschijnselen zijn.
Genetische factoren
Gokverslaving kan sommige mensen beïnvloeden vanwege een genetische aanleg voor verslavend gedrag. De Mayo Clinic meldt dat winnen en verliezen triggers van dopamine in de hersenen veroorzaakt en een persoon beloont op dezelfde manier als voedsel en seks. Bovendien stelt dr. Theodor Rais van de universiteit van New York dat compulsief gokken kan worden geërfd van één of beide ouders en dat gokken dezelfde beloningscentra in de hersenen beïnvloedt als geneesmiddelen zoals methamfetaminen. Dr. Rais geeft ook aan dat er serieuze risicofactoren zijn die iemand in de richting van gokken kunnen predisponeren. Deze omvatten mannelijk zijn, een familiegeschiedenis met betrekking tot gokken, stemmings- en persoonlijkheidsstoornissen en middelenmisbruik hebben.
Dagelijkse ontsnapping en verleden trauma
Sommige gokverslaafden kunnen gewoon gokken als een ontsnapping aan de buitenwereld. Verslaving wordt in het algemeen beschouwd als een pathologisch copingmechanisme dat wordt gebruikt om te ontsnappen aan huidige of vroegere problemen. In de maart-editie van "Psychology and Psychotherapy" rapporteerden Dr. Richard Wood en zijn medewerkers dat gokken om te ontsnappen aan de problemen van het leven de sterkste voorspeller was van gokverslaving en terugval. Naast het ontsnappen aan de dagelijkse problemen, kunnen gokverslaafden ook gokken als een coping-mechanisme voor trauma uit het verleden. Gokken, net als andere verslavingen, wordt gedeeltelijk beschouwd als een pathologie vanwege de behoefte aan absolute controle. Het ervaren van trauma uit de kindertijd kan ernstige psychische schade aanrichten aan een persoon en kan later in het leven leiden tot cognitieve vervormingen en andere pathologieën. In de januari 2007 editie van "The Journal of Nervous and Mental Disease", ontdekten Dr. Jeffrey Scherrer en zijn medewerkers dat trauma's uit de kindertijd een sterke voorspeller waren van verslaving aan volwassen gokken. Deze jeugdtrauma's omvatten mishandeling, verwaarlozing, getuigen dat iemand anders zwaar gewond raakt en persoonlijk wordt aangevallen.
