Tubal ligatie heeft de voorkeur van vrouwen vanwege de effectiviteit en het gemak. Het mist de bijwerkingen geassocieerd met tijdelijke anticonceptie methoden. Deze procedure wordt beschouwd als een permanente, hoewel soms omkeerbare, zeer effectieve anticonceptiemethode. Het kan worden uitgevoerd na een C-sectie, terwijl de patiënt nog steeds is geanesthetiseerd of laparoscopisch, wat betekent door kleine abdominale incisies, als een afzonderlijke procedure. De operatie vereist een algehele anesthesie, of een spinale of epidurale anesthesie, en houdt in dat de eileiders worden geblokkeerd of doorgesneden. In de meeste gevallen verloopt de operatie soepel en zijn er geen noemenswaardige bijwerkingen. Geen enkele operatie is echter zonder risico's en sommige vrouwen hebben bijwerkingen ondervonden.
Risico's
Elke operatie brengt risico's met zich mee, waaronder pijn, bloedingen en infecties. Ernstige complicaties van tubaligatie zijn ongebruikelijk, maar kunnen zwaar bloedverlies, complicaties met algemene anesthesie, zoals reacties op medicatie, verwonding aan hoofdorganen of bloedvaten en de noodzaak van een laparotomie of een grotere incisie tijdens de operatie omvatten.
Lange-termijnrisico's omvatten onvolledige sluiting van de buizen, wat kan leiden tot toekomstige zwangerschap. Dit treft ongeveer 1 op de 200 vrouwen. Bovendien kunnen de eileiders uiteindelijk opnieuw aansluiten bij ongeveer 1 procent van de vrouwen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention, als een zwangerschap optreedt, is de kans dat het ectopisch zal zijn, dat wil zeggen in een eileider in plaats van in de baarmoeder, ongeveer 7 op 1.000.
Bijwerkingen
Bijwerkingen tijdens herstel van de procedure zijn krampen, afscheiding, pijn op de wond, opgeblazen gevoel, scherpe pijn in de nek of schouder, die wordt veroorzaakt door gas dat tijdens de ingreep in de buik wordt gebracht, blauwe plekken rond de wond, lethargie en algemeen ongemak. Sommige vrouwen hebben symptomen van een aandoening genaamd Post Tubal Ligation Syndrome of PTLS gerapporteerd.
Post Tubal Ligatie Syndroom
Het bestaan van PTLS is nog steeds in discussie, maar het kan worden veroorzaakt door een gebrek aan bloedtoevoer naar de eileiders, en het kan in verband worden gebracht met de volgende bijwerkingen: ernstige hormonale onbalans en krimp van de eierstokken; verhoogd risico op hartziekten; osteoporose; abnormale uteriene bloedingen en verdikking van de baarmoederwanden; premenstrueel syndroom, of PMS; endometriose, dat is wanneer het slijmvlies van de baarmoeder buiten de baarmoeder groeit; en ernstige bekkenadhesies of intern littekenweefsel; baarmoederverzakking; en verminderd vermogen om te lacteren.
Patiënten hebben ook een aantal andere bijwerkingen gemeld, die soms voorkomen en die al dan niet aan de procedure zijn gekoppeld: warme en koude flitsen, nachtelijk zweten en koude rillingen; hoge hartslag; stemmingswisselingen, angst en depressie; onderbroken slaap; verlies van libido; vaginale veranderingen, waaronder jeuk en droogheid; vermoeidheid en pijn in het lichaam; moeite met concentreren; incontinentie; gastro-intestinale klachten; nieuwe of verergerende allergieën; gewichtstoename; abnormale gewaarwordingen, waaronder jeuk en pijn; verandering in lichaamsgeur; duizeligheid en verlies van evenwicht; tintelingen in de ledematen; eierstok- of eileiderscysten; borsten; en haaruitval of dunner worden, of een toename van gezichtshaar. De meeste vrouwen zijn tevreden met de procedure, maar elke beslissing moet zorgvuldig worden overwogen, vooral als de procedure gepland is op het moment van een C-sectie. Sommige vrouwen kiezen er dan voor om de procedure te ondergaan, omdat het hen een aparte operatie spaart, maar ze moeten zeker weten dat ze geen kinderen meer willen hebben.
