Witte vlekken op de huid worden meer merkbaar met een kleurtje. Dit zet mensen er vaak toe aan om naar de oorzaak te zoeken. De meeste witte vlekken zijn niet te wijten aan een ernstige medische aandoening.
Vitiligo, tinea versicolor en post-inflammatoire hypopigmentatie behoren tot de meest voorkomende oorzaken van witte vlekken op de huid. Overleg met een dermatoloog kan helpen de oorzaak te achterhalen en een passende behandeling te starten.
vitiligo
In vitiligo worden de pigmentproducerende cellen van de huid, melanocyten genaamd, vernietigd. Zonder deze cellen verliest de huid zijn kleur. Er verschijnen witte vlekken, van een of enkele plekken in een klein gebied tot grote plekken die bijna het hele lichaam aantasten.
Vitiligo komt meestal voor op het gezicht, vingers, handen, ellebogen, knieën, schenen en voeten. De oorzaak is onbekend, hoewel wordt vermoed dat het een auto-immuunziekte is. Er is geen remedie voor vitiligo, maar het vermijden van bruinen maakt de witte gebieden minder duidelijk.
Mogelijke behandelingen zijn plaatselijke medicijnen, verschillende soorten lichttherapie, depigmentatie van de omliggende huid, tatoeage om kleur toe te voegen aan de getroffen gebieden en, af en toe, een operatie.
Tinea Versicolor
Tinea versicolor is een schimmelinfectie van de huid die interfereert met melanocyten. Er verschijnen vlekken, die schilferig kunnen zijn en licht jeuken. De vlekken zijn vaak wit, hoewel ze ook roze, bruin of bruin kunnen zijn. Tinea versicolor is meestal te vinden op de rug, borst en nek.
Tieners en jonge volwassenen worden het vaakst getroffen. Hoewel de schimmel van nature aanwezig is op een gezonde huid, kunnen factoren zoals vochtigheid, overmatig zweten of een verzwakt immuunsysteem ervoor zorgen dat hij overloopt en tinea versicolor produceert.
Over de toonbank schimmeldodende crèmes of shampoos zijn meestal effectieve behandelingen, maar lokale of orale medicijnen op recept zijn soms nodig. De vlekken kunnen weken of maanden aanhouden nadat de schimmel met succes is uitgeroeid. Hoewel het wordt veroorzaakt door een schimmel, is tinea versicolor niet besmettelijk.
Post-inflammatoire hypopigmentatie
Post-inflammatoire hypopigmentatie verwijst naar witte vlekken die zich ontwikkelen na elke aandoening die huidontsteking veroorzaakt. De vlekken verschijnen wanneer ontsteking het vermogen van melanocyten om te functioneren als pigmentproducenten verstoort.
Eczeem, psoriasis en allergische dermatitis zijn veel voorkomende huidaandoeningen die hypopigmentatie kunnen veroorzaken. Huidinfecties, zoals waterpokken en impetigo, en huidletsel, zoals brandwonden, zijn andere mogelijke oorzaken.
De neiging van een persoon om een post-inflammatoire hypopigmentatie te ontwikkelen, komt vaak voor in gezinnen. Na verloop van tijd kunnen de witte vlekken vanzelf verbeteren of zelfs verdwijnen. De behandelingen zijn vergelijkbaar met die voor vitiligo.
Poikiloderma van Civatte
Poikiloderma van Civatte is een chronische huidaandoening die wordt veroorzaakt door schade door de zon, vooral bij volwassenen met een lichte huid. Witte vlekken met een kanten uiterlijk op de nek en borst, vermengd met donkere gebieden en roodheid.
Deze huidveranderingen produceren meestal geen symptomen, maar sommige mensen merken een lichte verbranding of jeuk op. Poikiloderma van Civatte is niet kanker. Er is geen remedie, maar beschermende kleding en zonnebrandmiddelen zijn belangrijk om verdere schade door de zon en verslechtering van de conditie te voorkomen. Topische medicatie en lasertherapie kunnen nuttig zijn.
Lichen Sclerosus
Lichen sclerosus is een aandoening die begint als kleine, gladde witte vlekken op de huid. Het beïnvloedt meestal de genitale en anale gebieden, maar kan ook op andere locaties voorkomen, waaronder de rug, borst, schouders en bovenarmen.
Na verloop van tijd worden de witte vlekken groter en worden ze breekbaar, wat leidt tot scheuren, pijn, bloedingen en blaren. Jeuk komt veel voor. De oorzaak van lichen sclerosus is onbekend.
De behandeling omvat in het algemeen corticosteroïdencrèmes. Wanneer het in de genitale regio wordt aangetroffen, kan lichen sclerosus het risico op het ontwikkelen van vulvaire kanker bij vrouwen en kanker van de penis bij mannen verhogen.
Beoordeeld door Mary D. Daley, MD.
