Uw bijschildklieren helpen om de normale bloedcalciumspiegels te handhaven - tussen 8,5 en 10,2 mg per deciliter bloed. De bijschildklier geeft parathyroïd hormoon vrij wanneer de calciumspiegel in het bloed daalt tot onder 8,5 mg / dL, waardoor het lichaam calcium uit de botten afgeeft, de hoeveelheid calcium die wordt uitgescheiden in de urine verlaagt en de hoeveelheid calcium die wordt geabsorbeerd uit de darmen verhoogt. Dieetfactoren hebben ook een effect op de hoeveelheid parathyroïde hormoon die de bijschildklier afscheidt.
Calcium-inname
De calciuminname via de voeding beïnvloedt de hoeveelheid parathyroïd hormoon die uw lichaam nodig heeft. Het falen om voldoende hoeveelheden calcium te consumeren, voorkomt dat het lichaam genoeg calcium door de darmen absorbeert, waardoor het calciumgehalte in het bloed daalt en de afgifte van parathyroïd hormoon wordt bevorderd. Het consumeren van te veel calcium zorgt er anderzijds voor dat de calciumspiegel in het bloed stijgt en vermindert de hoeveelheid parathyroïd hormoon die door de bijschildklier wordt afgegeven. Volwassenen hebben tussen 1.000 mg en 2.500 mg per dag nodig. Dieetbronnen van calcium zijn melk, zuivelproducten, ingeblikte sardines of zalm met botten en donkergroene bladgroenten.
Vitamine D-inname
De opname van calcium door uw lichaam hangt af van de hoeveelheid vitamine D die u verbruikt en krijgt van de zon. Een gemakkelijke manier om voldoende vitamine D te krijgen, is elke dag 10 tot 15 minuten direct zonlicht opnemen. Je krijgt ook vitamine D uit eieren, vis en vitamine D verrijkte voedingsmiddelen. Verlaagde niveaus van vitamine D betekent verminderde calciumabsorptie, waardoor het lichaam de productie van parathyroïde hormoon verhoogt. Consumeer elke dag 600 internationale eenheden of 15 mcg vitamine D om uw lichaam gezond te houden en de calciumopname op een optimaal niveau te houden.
Fosforinname
Fosfor beïnvloedt de hoeveelheid vitamine D die beschikbaar is voor het lichaam en de hoeveelheid calcium die door het lichaam wordt uitgescheiden. Een lage fosforinname resulteert in een laag fosfaatgehalte in uw lichaam, terwijl een hoge fosforinname leidt tot hoge fosfaatgehaltes. Een hoog fosfaatgehalte in uw bloed vermindert de hoeveelheid actieve vitamine D in uw nieren, waardoor uw calciumgehalte in het bloed daalt en de hoeveelheid parathyroïdhormoon die door uw bijschildklieren vrijkomt, toeneemt. Volwassenen hebben elke dag 700 mg fosfor nodig. De meeste voedingsmiddelen bevatten fosfor. Vlees, vis, zuivelproducten en eieren bevatten de hoogste niveaus van fosfor.
overwegingen
Calciumabsorptie neemt af wanneer u verbindingen gebruikt die aan calcium binden. Veel voorkomende voedingsmiddelen die uw vermogen om calcium te absorberen verminderen, zijn spinazie, cacao, sojabonen, tarwezemelen en thee. Medicijnen kunnen ook uw vermogen om calcium te absorberen verminderen, met name laxeermiddelen, corticosteroïden en anticonvulsiva. Als u een ziekte van de bijschildklieren heeft, raadpleeg dan uw arts of diëtist die gespecialiseerd is in parathyroïde dysfunctie. Verricht geen voedingskundige veranderingen om parathyroid-ziekte onder controle te houden, omdat overmatige productie van parathyroïde hormoon uw risico op osteoporose verhoogt.
