Testicular cancer, de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen tussen de 20 en 34 jaar oud, volgens een artikel uit februari 2004 in 'Cancer', treft mannen op een bijzonder gevoelige tijd met betrekking tot vruchtbaarheid. Veel mannen in deze leeftijdsgroep denken nog niet aan ouderschap en de bezorgdheid over het hebben van kanker vervangt vaak de zorg over het vaderschap, tenzij medisch personeel het ter sprake brengt. Het goede nieuws is dat bijna alle mannen met zaadbalkanker kinderen na de behandeling kunnen verwekken, vooral als ze van plan zijn voordat de behandeling begint.
Soorten
Testiculaire kanker komt voor in de teelballen, de mannelijke voortplantingsorganen die verantwoordelijk zijn voor de aanmaak en opslag van sperma. Er kunnen twee soorten zaadbalkanker ontstaan: seminoom, een langzaam groeiende kanker die vaker voorkomt bij mannen in de leeftijd van 30 en 40 jaar; en het meer gebruikelijke en sneller groeiende niet-medicijn. Behandelingen variëren afhankelijk van het type kanker en hoe ver cellen zich hebben verspreid. De mogelijkheid van toekomstig vaderschap hangt af van de behandeling.
Chirurgie en vruchtbaarheid
Orchiectomie, of testiculaire verwijdering, kan worden gedaan om zowel seminomen als nonseminomen te behandelen. Als slechts één zaadbal verwijderd wordt, zal de andere in staat zijn om voldoende sperma te produceren voor het verwekken van een kind. Als beide testikels zijn verwijderd, moet het sperma vóór de orchiectomie worden opgelegd of is er geen mogelijkheid om een vrouw zwanger te maken.
Een operatie om lymfeklieren in de buik te verwijderen kan retrograde ejaculatie veroorzaken. Zenuwsparende chirurgische technieken kunnen retrograde ejaculatie voorkomen, maar niet alle chirurgen voeren deze operatie uit. Sperma kan met fertiliteitsprocedures uit de zaadbal of blaas worden gehaald als zich retrograde ejaculatie voordoet.
Straling en vruchtbaarheid
Straling wordt meestal alleen gebruikt voor de behandeling van seminomen, omdat niet-hersengroepen daar minder goed op reageren. Bestraling van de teelballen zal een tijdelijke daling van het aantal zaadcellen veroorzaken, maar veel mannen zullen het vermogen om na één of twee jaar sperma te maken, herstellen. Invriezen van sperma vóór bestraling elimineert de mogelijkheid om zonder sperma te komen en geen zwangerschap te kunnen bereiken.
Chemotherapie en vruchtbaarheid
Chemotherapie doodt kiemcellen, waaronder sperma. Hoewel sommige mannen na chemotherapie nooit meer sperma gaan aanmaken, heeft na 24 jaar 50 procent een normaal aantal zaadcellen, volgens het handboek 'Cancer of the Testes'. Banksperma zal ervoor zorgen dat de mogelijkheid om een kind te verwekken niet samen met de kankercellen wordt vernietigd tijdens de chemotherapiebehandeling. Beide soorten zaadbalkanker worden behandeld met chemotherapie.
Overwegingen na de behandeling
Mannen die één zaadbal hebben die voldoende sperma produceert en waarvan het aantal zaadcellen na chemotherapie weer normaal wordt, kunnen na de behandeling op de gebruikelijke manier zwangerschap bereiken. Als het sperma is bevroren, zijn intra-uteriene inseminatie of in-vitrofertilisatie reproductietechnieken nodig om zwangerschap te bereiken. Als het aantal bevroren sperma erg laag is, injecteert een procedure die bekend staat als intracycloplasmische spermainjectie, of ICSI, een enkel sperma in een enkel ei. Embryologen doen de procedure nadat eieren zijn verwijderd tijdens het ophalen van het ei.
Als er sperma is in de teelballen, maar niet in het ejaculaat als gevolg van retrograde ejaculatie, kan sperma direct uit de zaadbal worden verwijderd en in de opgehaalde eieren worden geïnjecteerd. De twee procedures kunnen worden gecoördineerd zodat er meer vers dan bevroren sperma beschikbaar is.
