In een competitie die wheatgrass-sap tegen tarwegraspoeder doet, zijn er meerdere denkrichtingen die effectiever zijn. Ann Wigmore, de overleden oprichter van het Natural Health Institute in Puerto Rico, ondersteunde sterk het consumeren van tarwegras onmiddellijk na het persen van de jonge messen. Andere beoefenaars van alternatieve geneeskunde hebben het gevoel dat de variëteit in poedervorm sterker is omdat ze meer geconcentreerd is. Uiteindelijk geven veel aanhangers van tarwegras als helend middel er niet om welke modaliteit wordt geconsumeerd zolang je een bepaalde vorm van tarwegras in je dagelijkse levensstijl verwerkt.
Geschiedenis
Dr. Charles Schnabel, een landbouwchemicus, begon tarwegras te kweken in het noordoosten van Kansas in 1925. Hij voedde gedroogde tarwegras aan kippen en vee met succesvolle resultaten die verbetering in hun gezondheid en productiviteit suggereerden. Ann Wigmore zette het onderzoek met succes voort en gebruikte zichzelf en uiteindelijk de zieke mensen om haar heen als proefpersonen.
Schnabel begon tarwegras te verbouwen voor zijn experimenten in het noordoosten van Kansas, maar tegenwoordig kan tarwegras bijna overal worden gekweekt zolang je de juiste procedures volgt. Tijdens de wintermaanden is een temperatuur van 65 tot 75 graden een optimale temperatuur voor een succesvol huis waarin uw planten kunnen gedijen.
Wetenschappelijk bewijs
Er zijn kleine studies uitgevoerd om de werkzaamheid van tarwegras te bepalen. Volgens het Langone Medical Center van NYU omvatte één onderzoek een groep mensen met colitis ulcerosa, een chronische en vaak pijnlijke darmaandoening. Sommigen kregen een placebo terwijl anderen tarwegras kregen. Degenen die tarwegras kregen, meldden verbeteringen in hun symptomen, maar het onderzoek werd nog steeds afgewezen. De reden: de bittere smaak van het tarwegras was gemakkelijk te detecteren, daarom wisten de deelnemers of ze tarwegras of placebo hadden. Volgens de website van de American Cancer Society, andere studies - zelfs sommige studies waar tumorkrimp werd gemeld - beweren niet betrouwbaar te zijn om soortgelijke redenen.
Gerapporteerde voordelen
Tarwegras bevat natrium, ijzer, calcium, magnesium, kalium, selenium en zink, evenals chlorofyl en vitamine A, B-complex, C, E en K. Dit zijn allemaal voedingsstoffen die traditioneel en wetenschappelijk worden beschouwd als noodzakelijk voor een optimale gezondheid. Chlorofyl maakt het bloed zuurstofrijker. Wanneer het bloed meer zuurstof bevat, pompt het beter en voert het meer voedingsstoffen naar alle cellen in uw lichaam. Wanneer de cellen meer voedingsstoffen bevatten, presteren ze beter en ervaar je hogere energieniveaus en voordelen zoals een verlaagde bloedsuikerspiegel, een verminderde hoge bloeddruk en verbetering van het vermogen van je lichaam om wonden te helen.
Sap of poeder?
Uiteindelijk komt het neer op een kwestie van mening, levensstijl en voorkeur. Overweeg de voordelen van elk. Het poeder is gemakkelijk in te nemen in je favoriete drankje, het gaat langer mee dan het verse sap en als je reist, kun je het poeder gemakkelijk meenemen om je regime te onderhouden. Het bevat ook vezels.
Vers wheatgrass-sap bevat levende enzymen om microben en virussen af te weren. Als je vers geperst tarwegras gebruikt, weet je precies waar het vandaan komt. Je groeit of maakt dit zelf, of je ziet hoe iemand de jonge planten met je eigen ogen in sap pers.
