Jaren geleden, zouden artsen uw urine proeven om diabetes te controleren. Dat is natuurlijk niet meer gedaan, maar een analyse van je urine is nog steeds belangrijk. Het is niet alleen van vitaal belang als u een nieraandoening heeft, het orgel dat urine maakt, of als u lijdt aan een ziekte waarbij uw urinewegen zijn betrokken, maar het kan ook nuttig zijn bij de detectie en progressie van bepaalde andere ziekten; diabetes mellitus voor één. Een volledige urinalyse omvat het controleren van het uiterlijk van uw urine, de soortelijke ernst, geur, pH, glucose, ketonen, proteïne, bloedcellen, casts, nitriet en leukocyten esterase.
Uiterlijk
Er wordt naar uw urine gekeken om zowel de kleur als de troebelheid te bepalen. Normale urine moet een gele, stro of oranje kleur hebben. Het mag geen rode of roodbruine kleur hebben. Als dat het geval is, kan dit te wijten zijn aan hemoglobine, uit uw rode bloedcellen; myoglobine, vanuit je spiercellen; bepaalde medicijnen; of voedselkleurstoffen. Is uw urine troebel of schuimig? Dit is wat wordt bedoeld met troebelheid. Uw urine kan schuimend zijn als er bijvoorbeeld veel eiwit in uw urine zit.
Soortelijk gewicht
Dit is een manier voor uw arts om te bepalen of uw nieren goed genoeg functioneren om uw urine goed te kunnen concentreren. Als uw soortelijk gewicht te hoog is, heeft uw urine een hoge osmolaliteit; wat betekent dat het erg geconcentreerd is. Dit kan gebeuren als je bijvoorbeeld uitgedroogd bent, omdat de haarvaten in je nieren je water opnieuw absorberen, zodat je lichaam het vast kan houden. En dit zal resulteren in een geconcentreerde urine.
Geur
Urine heeft alleen een uitgesproken geur in het geval van specifieke zeldzame ziekten; zoals wanneer een kind een ziekte heeft die esdoornstroop urineziekte wordt genoemd, waarbij de urine eigenlijk naar ahornsiroop ruikt vanwege een genetisch onvermogen om bepaalde aminozuren te verwerken.
pH
Uw urine zou normaal binnen een specifiek pH-bereik moeten zijn. Bepaalde bacteriën die urineweginfecties veroorzaken, kunnen de pH-waarde van uw urine verhogen. Diabetes, aan de andere kant, is een voorbeeld van waarom het laag zou kunnen zijn.
Glucose
Als de peilstok glucose in uw urine detecteert, betekent dit meestal dat u diabetes mellitus heeft. (Als dit het geval is, zal uw arts andere tests uitvoeren om dit te bevestigen.) Let op: de peilstok controleert op glucose en niet op andere suikers. Aldus wordt de urine van pasgeboren baby's op andere manieren gecontroleerd op het bestaan van andere soorten suiker, zoals fructose of galactose.
ketonen
U krijgt alleen stoffen die ketonen in uw urine worden genoemd als u diabetische ketoacidose (DKA) heeft, wat een levensbedreigende aandoening is, of als u lijdt aan uithongering.
eiwitten
Je zou maar een kleine hoeveelheid eiwit in je urine moeten hebben. En de reguliere urinalyse controleert alleen het albumine-eiwit. Als u diabeet bent en u hebt hoge niveaus van albumine in uw urine, is dat een teken van een nieraandoening.
Bloedcellen
U zou geen rode bloedcellen in uw urinesteekproef moeten hebben. Als u dat doet, kan dit te wijten zijn aan schade op enig moment langs uw urineweg; dat wil zeggen schade aan uw nieren, aan nierstenen of aan een blaasontsteking. Witte bloedcellen in de urine betekenen dat die cellen vechten tegen een urineweginfectie. Epitheelcellen zijn normaal, maar bij een groter aantal ervan heb je beschadigde niertubuli of een nieraandoening die gepaard gaat met een teveel aan eiwit in je urine.
casts
Deze worden gevormd in uw niertubuli en zijn gemaakt van eiwitten, bloedcellen en puin. Gieten met rode bloedcellen betekent meestal schade aan uw niercapillairen of tubuli. Castels van witte bloedcellen zijn meestal indicatief voor nierontsteking. Granulaire afgietsels betekenen necrose van uw niertubuli (schade door zuurstofgebrek) en wasachtige afgietsels treden op tijdens nierfalen.
nitriet
U mag geen nitrieten in uw urinemonster hebben. Als je dat doet, dan heb je bacteriën in je urinewegen, omdat specifieke bacteriën nitrieten maken.
Leukocyten esterase
Dit is een enzym dat vrijkomt door witte bloedcellen. Als dit in je urine zit, heb je hoogstwaarschijnlijk witte bloedcellen die vechten tegen een bacteriële urineweginfectie.
