Spierzwakte aan de ene kant van het lichaam kan optreden na een beroerte of als gevolg van fysiek trauma. Genaamd hemiparese, eenzijdige zwakte - ongeacht welke kant is aangetast - kan worden verbeterd door middel van therapeutische oefeningen. Passieve en actieve bewegingsbereiktherapie en aangepaste constraint-geïnduceerde therapie kunnen uw lichaam van verhoogde circulatie en spierkracht voorzien. Visualisatie-oefeningen kunnen echter helpen om je revalidatie te verbeteren. Praat met uw arts of therapeut over welke oefeningen geschikt voor u zijn.
Spierzwakte en hemiparese
Spierzwakte wordt als subjectief of objectief beschouwd. Subjectieve zwakte betekent dat u zich zwak voelt, maar dat er geen meetbaar krachtverlies is. Objectieve zwakte is een verlies van kracht gevonden tijdens een lichamelijk onderzoek. Eenzijdige spierzwakte kan het gevolg zijn van een beroerte of letsel aan de hersenen of het zenuwstelsel, evenals multiple sclerose, spierdystrofie of hersenverlamming. Een verwonding aan de rechterkant van je hersenen veroorzaakt hemiparese aan je linkerkant, terwijl een verwonding aan de linkerkant van je hersenen zwakte aan je rechterkant creëert.
Bereik-van-beweging Oefeningen
Bewegingsbereik, ROM, oefeningen kunnen helpen voorkomen dat de ledematen aan uw aangedane zijde stijf worden of spiermassa verliezen. Volgens Stroke-Rehab.com kunnen ROM-oefeningen passief, actief ondersteund of actief zijn, afhankelijk van het feit of uw aangedane zijde een willekeurige beweging heeft. Als je je eigen spieren niet actief kunt bewegen, kan een therapeut ze voor je verplaatsen of een passieve bewegingsmachine gebruiken. Passieve bewegingen verbeteren uw bloedcirculatie, brengen bloed naar spieren en weefsels en helpen uw hersenen zich te herinneren hoe ze dat gebied moeten verplaatsen. Als je een gedeeltelijke beweging hebt, zullen actieve assist-oefeningen of actieve ROM-bewegingen ook de bloedsomloop verbeteren en je spierkracht vergroten.
Modified Constraint-Induced Therapy
Aangepaste constraint-geïnduceerde therapie, of mCIT, is een poliklinische therapie die zich richt op repetitieve, taakspecifieke oefeningen met uw aangedane ledemaat. Tijdens deze bewegingen wordt lichte weerstand geboden om je spieren en je zenuwstelselverbindingen te versterken. Deze therapie verhoogt geleidelijk je hersen-spierverbindingen en helpt je motorische functie te verbeteren, vooral als het ook om mentale oefeningen gaat. Een studie gepubliceerd door de American Heart Association in februari 2009 vond dat mCIT de motorische functie verhoogt bij patiënten met een beroerte; de effecten ervan worden echter versterkt door mentale beelden die direct na de mCIT-oefening worden uitgevoerd.
Motorbeelden
Hoewel het technisch gezien geen fysieke oefening is, is motorische beeldvorming een vorm van visualisatie die kan helpen om verbindingen vanuit je hersenen of zenuwstelsel met je spieren te vormen. De bovengenoemde studie vond dat het visualiseren van bewegingen de gelijktijdige fysiotherapie effectiever maakte. Patiënten in de groep die zowel mentale beelden als mCIT ontvingen, scoorden significant hoger in bewegingsevaluaties dan degenen die alleen mCIT ontvingen. Volgens de National Stroke Association kan het visualiseren van beweging in je getroffen ledematen je vermogen om te lopen en andere dagelijkse taken uit te voeren, daadwerkelijk verbeteren. Het opnemen van motorische beelden in uw revalidatieroutine kan uw kans op het krijgen van beweging vergroten.
