Eten en drinken

Waarom heb ik trek in zout en gemalen ijs?

Pin
+1
Send
Share
Send

Het gevoel dat je één soort voedsel moet hebben - of het nu een hamburger, chocoladereep of augurk is - is vaak niets meer dan een eenvoudige hunkering. Sommige hunkeren kan echter wijzen op een onderliggende gezondheidstoestand. Hunkeren naar ijs, of het nu wordt verpletterd, in blokjes of in chips, is een symptoom van pica, een vorm van dwangmatig eten. Een verlangen naar zout voedsel kan een symptoom zijn van een aantal aandoeningen die medische aandacht vereisen - maar het kan ook eenvoudigweg komen doordat u bent gewend geraakt aan een natriumarm dieet.

Pica en ijs

Een type compulsieve eetstoornis, pica komt vaker voor bij jonge kinderen dan bij volwassenen, hoewel het vaak voorkomt tijdens de zwangerschap. Een veel voorkomend symptoom van pica, ook wel bekend als pagophagia, is een verlangen naar niet-voedingsstoffen, waaronder ijs, maar ook vaak krijt, papier, haar en zeep. Pica is in verband gebracht met zink- en ijzeranemie-deficiëntie, waarbij de laatste een aandoening is waarbij uw lichaam niet genoeg rode bloedcellen heeft vanwege een gebrek aan ijzer.

Zink en ijzerbehoeften

Zink is een sporenmineraal dat in cellen door het hele lichaam wordt aangetroffen, ter ondersteuning van de ondersteuning van het immuunsysteem, celgroei en de verwerking van koolhydraten. Het helpt ook met je reukvermogen en smaak. IJzer wordt ook door het hele lichaam aangetroffen, en dit essentiële mineraal helpt je rode bloedcellen te produceren, omdat het nodig is om hemoglobine te maken, dat zuurstof door je hele lichaam transporteert. De voedingsnormale inname van zink is 8 tot 11 milligram per dag, voor ijzer is dit 8 tot 18 milligram per dag. Zowel zink en ijzer zijn te vinden in eiwitrijk voedsel, zoals rundvlees, varkensvlees en kip met donker vlees. Noten, volle granen en peulvruchten zijn ook een goede bron van ijzer en zink, en bladgroenten bieden ook een natuurlijke, ijzerrijke bron.

Uitdroging en zout verlangen

Een verlangen naar zout kan een symptoom zijn van uitdroging. Je lichaam scheidt natrium af als je zweet en plast, wat mogelijk leidt tot een laag natrium- en vloeistofniveau. Zoutkrampen als gevolg van milde uitdroging kunnen gemakkelijk worden behandeld door rehydrateren, een glas water drinken of een sportdrankje. Ernstige uitdroging vereist echter dringende medische hulp. Symptomen van ernstige uitdroging zijn shock, verzonken ogen, verwarring, duizeligheid en bewusteloosheid.

De gewoonte van dieet natrium

Amerikanen krijgen over het algemeen te veel natrium als gevolg van het eten van verwerkte, geconserveerde en ingeblikte goederen, maar ook fastfood, die allemaal veel natrium bevatten. Hierdoor kan een gewoonte voor zout voedsel, evenals een verhoogd natriumgehalte, zich ontwikkelen, waardoor je naar zout hunkert als je minder krijgt dan je gewend bent. Een dieet met veel natrium kan leiden tot een aantal gezondheidscomplicaties, waaronder hoge bloeddruk en een verhoogd risico op osteoporose bij vrouwen. De aanbevolen bovenste inname van natrium per dag is 1.500 milligram voor mensen met een hartaandoening of nierproblemen, ouder dan 51 of Afrikaans-Amerikaans. Voor alle anderen is de aanbevolen inname niet meer dan 2.300 milligram per dag.

Pin
+1
Send
Share
Send

Bekijk de video: Super Size Me (Mei 2024).