Calciumcarbonaat is een veel voorkomend, van nature voorkomend calciumzout dat vaak wordt gebruikt als een bron van calcium in supplementen. De overvloed in de natuur maakt calciumcarbonaat het minst dure aanvullende calciumzout. Het is ook een belangrijk onderdeel van sommige soorten steen die worden gebruikt in architectuur en beeldhouwkunst.
Calciumcarbonaat
Calcium is een metaalachtig element, maar het wordt niet gevonden in zijn elementaire vorm in de natuur vanwege zijn reactiviteit, legt Dr. Martin Silberberg uit in zijn boek: "Chemie: de moleculaire aard van materie en verandering." Calcium heeft de neiging te reageren met andere elementen , het produceren van verbindingen genaamd ionische zouten die bestaan uit positief geladen deeltjes calcium en negatief geladen deeltjes met verschillende identiteit. In het geval van calciumcarbonaat zijn de negatieve deeltjes carbonaat, met de chemische formule CO3.
bronnen
Calciumcarbonaat is overvloedig aanwezig in de natuur. De meest gebruikte bron van calciumcarbonaat voor supplementen is oesterschelpen. Hoewel veel zouten oplossen in water, doet calciumcarbonaat dit slechts in zeer onbelangrijke mate, wat de reden is waarom schelpen van waterwezens niet oplossen. In een zure oplossing lost calciumcarbonaat gemakkelijk op; calciumcarbonaatsupplementen kunnen calcium aan het lichaam geven omdat maagzuren het gemakkelijk oplossen.
Calciumcarbonaat is een belangrijk onderdeel van marmer, kalksteen en het skelet van koraal.
Bedenkingen
Je hebt misschien gehoord dat suppletie met calciumcarbonaat goedkoop is, maar dat het geen hoogwaardige bron van het mineraal is omdat het niet altijd in je maag oplost. Over het algemeen is dit niet waar, legt diëtiste Deborah Straub uit in een artikel uit 2007 in 'Nutrition in Clinical Practice'. Tenzij je zuurremmers of zure reducerende middelen gebruikt voor zweren of reflux, produceer je voldoende maagzuur om calciumcarbonaat te gebruiken als bron van calciumsuppletie.
In de natuur
De overvloed aan calciumcarbonaat in de natuur wordt belangrijk in het licht van de toenemende zuurgraad van regenval en oceanen als reactie op het verbranden van fossiele brandstoffen. Zure regen, geproduceerd wanneer emissies van brandstofverbranding worden gecombineerd met water in de atmosfeer, lost kalk- en marmeren structuren en kunstwerken op en verzuurt rivieren, meren en oceaanwater. Dit zorgt er op zijn beurt voor dat aquatische schelpen verzwakken en beginnen op te lossen, met grote gevolgen voor ecosystemen.
