Spier is een van de weinige weefsels in het lichaam die zeer dynamisch is, in staat om te groeien of te krimpen, afhankelijk van het niveau van krachttraining. De groei van spieren wordt hypertrofie genoemd. Zoals veel menselijke inspanningen is spiergroei een esthetische en een praktische zaak geworden, maar ongeacht de bedoelingen gaat het om complexe fysiologische reacties die kunnen worden gemaximaliseerd voor efficiëntie zodra ze worden begrepen.
Anatomie
De skeletspieren bestaan uit duizenden cilindrische spiervezels die door bindweefsel aan elkaar zijn gebonden. Binnen elke vezel bevinden zich kleine filamenten die myofibrillen worden genoemd. Dit is waar de basiseenheid van samentrekking, de sarcomeer, woont. De sarcomeer is gemaakt van banden die de rest van het weefsel dichterbij trekken tijdens een spiercontractie. Dit vereist een input van energie uit de cellen.
Spier schade
Elke intense en zware oefening, met name gewichtheffen, veroorzaakt acuut trauma aan de spieren en de schade begint te prolifereren in de vezels. De calciumstroom in de cellen is een belangrijk onderdeel van spiercontracties, maar volgens een artikel in de "Proceedings of the National Academy of Science" van onderzoekers van de Columbia University beginnen piepkleine kanalen in de spieren calcium te lekken terwijl ze moe worden, verzwakken weeën.
Spierreparatie
Zodra spieren beschadigd raken door gewichtheffen, probeert het lichaam ze onmiddellijk te repareren. Deze verstoring activeert satellietcellen die werken op de rand van de spiervezels. Deze satellietcellen prolifereren naar de plaats van de verwonding en worden samengesmolten met de spiervezels. Dit wordt uitgelegd in een paper getiteld "How Do Muscles Grow?" Door Young sub Kwon, M.S., en Len Kravitz, Ph.D., van de University of New Mexico.
Spiergroei
Satellietcellen voegen toe aan de myofibrillen, waardoor ze in dikte en aantal toenemen. Deze activiteit wordt gereguleerd door hormonen, groeifactoren genoemd. Dit zijn de hormonen die satellietcellen stimuleren om winsten te behalen in de spiervezelgrootte. Ze zijn erg belangrijk voor de opname van verschillende soorten moleculen en voedingsstoffen in het eigenlijke spierweefsel. De feitelijke sleutel tot spiergroei varieert echter van persoon tot persoon. Genetica is een enorme beïnvloedende factor, maar dat geldt ook voor leeftijd en geslacht.
eiwitten
Eiwitten zijn de belangrijkste voedingsstoffen in de constructie van nieuwe spiervezels omdat myofibrillen in feite van eiwitten zijn gemaakt. Er zijn ongeveer acht aminozuren die het lichaam niet op natuurlijke wijze kan maken; deze moeten afkomstig zijn van eiwitten in het dieet. Wanneer eiwit wordt geconsumeerd, wordt het tijdens de spijsvertering afgebroken tot bouwstenen die aminozuren worden genoemd. Deze aminozuren zijn cruciaal: het DNA draagt de code die het eiwit reconstrueert door deze aminozuren in een bepaalde volgorde te plaatsen. De eiwitten voeren vervolgens veel van de functies van het lichaam uit, waaronder spiercontractie. Sommige aminozuren worden elke dag door het lichaam uitgescheiden, dus je zult genoeg moeten verbruiken om spieren op te bouwen en degenen die op natuurlijke wijze verloren zijn gegaan te vervangen.
