Toen Amanda Saxon erachter kwam dat haar pap abnormaal was, zei haar arts dat ze zich geen zorgen moest maken. Een vrouw van haar leeftijd zou het humaan papillomavirus, de waarschijnlijke boosdoener, zeker niet opruimen. Dus de toen 21-jarige student uit Tampa, Florida, ging terug naar haar normale routine. Haar pap resultaten, aan de andere kant, niet.
Na een paar jaar van "sommige heldere, sommige niet" jaarlijkse examens, toonden haar pap-uitstrijkjes dat de situatie verslechterde. De resultaten toonden hoge kwaliteit dysplasie, wat betekent dat er significante veranderingen in de cellen van haar baarmoederhals waren, waardoor ze een groot risico liep op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker. Nogmaals, Saxon's arts verzekerde haar dat alles goed zou komen, maar dat er een nadere blik nodig was.
Een reeks examens en invasieve biopsieën volgde het volgende jaar. Ze hadden allemaal teleurstellende, zo niet angstaanjagende resultaten. Als het probleem zou aanhouden, zou Saxon een zogenaamde koude meskegelbiopsie nodig hebben, wat een chirurgische procedure is om cervicale laesies te verwijderen.
'Mijn man en ik waren plannen aan het maken om een gezin te stichten,' herinnerde Saxon zich. "Alsof de kankerbedreiging niet eng genoeg was, hoe zit het met mijn vruchtbaarheid? Ik wilde alles weten wat ik kon over waarom dit gebeurde en of ik er alles aan kon doen om het te stoppen. "
Dat is toen ze begon met haar eigen onderzoek. Zou het veranderen van haar dieet helpen? Hoe zit het met bewegen? Als het probleem was dat ze niet tegen het virus vocht, kon ze dan op de een of andere manier springen in haar immuunsysteem? Tijdens het graven ontdekte ze een online forum dat zei dat ze haar hormonale anticonceptiepil, die ze sinds haar 17e regelmatig gebruikte, zou stoppen. Daarna groef ze dieper en vond ze talloze vermeldingen - op gerenommeerde sites, zoals het National Cancer Institute en het Guttmacher Institute - van de koppeling van de anticonceptiepil met baarmoederhalskanker. Ze noemde haar bevindingen tijdens haar volgende afspraak, maar haar arts kon niet zeggen of dat misschien een reden was dat ze de infectie niet opruimde.
"Ze zei dat er geen bewijs was dat stoppen met de pil zou helpen," zei Saxon. "Ze stelde voor dat ik stopte met googlen, omdat ik mezelf gewoon helemaal uit mezelf had."
Tot dusverre weten we zeker dat elke complicatie die gepaard gaat met de pil - inclusief elk effect op je immuunsysteem - verergert tijdens de zwangerschap. En we weten dat de overgrote meerderheid van de met HPV besmette vrouwen het alleen zullen opruimen.
Dr. Kari Braaten, verloskundige en gynaecoloog in Brigham and Women's Hospital in Boston.
Kan de pil echt je immuunsysteem onderdrukken?
Als u snel een Google-zoekopdracht uitvoert voor de bovenstaande vraag, krijgt u meer dan 400.000 resultaten, waarvan vele afkomstig zijn van crowdsourcing (lees: onbetrouwbaar), vraag naar boards zoals ChaCha of Yahoo! Answers. Misschien nog erger - vreemd - je zult de vage maar verrassende informatie over het mogelijke effect van de pil op de immuunrespons en baarmoederhalskanker op betrouwbare sites tegenkomen, zoals Saxon deed.
Vrouwen vragen zich af, maar er lijkt geen direct advies te zijn over wat ze moeten doen - zelfs als ze hun artsen ernaar vragen. "En als dat gebeurt, komt dat vaak omdat er nog geen duidelijk antwoord is," zei dr. Kari Braaten, verloskundige en gynaecoloog in Brigham en het vrouwenziekenhuis in Boston.
"Niemand zou zeggen dat de pil op zich het waarschijnlijker maakt dat u HPV oploopt; en het maakt je ook niet vatbaarder voor andere infecties zoals verkoudheid of griep, "zei Dr. Jen Gunter, een ob-gyn in de San Francisco Bay Area. En hoewel er aanwijzingen zijn voor het verband tussen orale anticonceptiva en een licht verhoogd risico op baarmoederhalskanker, zijn deskundigen het oneens over wat erachter zit. "Het is controversieel," zei Gunter. "Mensen zijn erg verdeeld over wat er feitelijk aan de hand is." Het zou een kwestie kunnen zijn van riskanter seksueel gedrag: een onderzoek uit 2012 wees bijvoorbeeld uit dat vrouwen die de pil gebruiken, minder snel condooms gebruiken. waarvan bekend is dat ze de blootstelling aan HPV verminderen.
In tegenstelling tot wat de arts van Saxon haar heeft verteld, is er echter op zijn minst enig bewijs dat langdurig gebruik van de pil een rol speelt bij virale persistentie of herhaalde reactivering van een latent virus, volgens Dr. Xavier Castellsagu ?, directeur van de WHO / ICO (Catalaans Instituut voor Oncologie) Informatiecentrum over HPV en baarmoederhalskanker in Barcelona, Spanje. In 2002 publiceerde het International Agency for Research on Cancer een review waarin een sterke aanwezigheid van cervicale pre-kankers en kankers werd gevonden bij HPV-positieve vrouwen die de pil consequent gebruikten gedurende vijf jaar of langer, en onderzoek sindsdien heeft dit ondersteund. Er was geen toename voor vrouwen die de pil vier jaar of minder gebruikten.
"Het is duidelijk dat het een co-factor is," Castellsagu? zei, zelfs als er geen zekerheid is over het mechanisme.
Het is echter belangrijk om te benadrukken dat het geval van Saxon en anderen zoals het ongebruikelijk zijn. Saxon's dokter had gelijk als hij bij elke stap aannam dat Saxon het alleen zou opruimen.
"Zelfs de biopsieën zelf kunnen een positieve immuunrespons in de baarmoederhals stimuleren en helpen het te zuiveren," zei Gunter.
HPV is de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening in de Verenigde Staten. Meer dan de helft van de seksueel actieve mensen krijgt een of meerdere delen van het virus en maakt het in hun leven schoon en op een gegeven moment is ongeveer 43 procent van de vrouwen besmet met HPV, volgens het National Cancer Institute. "De meeste vrouwen testen het op de leeftijd van 23 jaar," zei Gunter.
Bijna alle baarmoederhalskanker beginnen als HPV, maar wetenschappers onderzoeken nog steeds waarom sommige vrouwen die met HPV zijn geïnfecteerd kanker ontwikkelen, terwijl de meeste helemaal geen effecten hebben.Negentig 90 procent van degenen die besmet zijn met het virus ruimen het binnen twee jaar op, Castellsagu? zei.
Het is onmogelijk om te zeggen waarom Saxon in de resterende 10 procent terecht is gekomen die persistente infecties ontwikkelen en de cervicale laesies die, als ze niet worden behandeld, kunnen veranderen in kanker. Ze was jong en anders helemaal gezond. En dat is het echte probleem: er is nog steeds geen manier om op individueel niveau te weten wie het virus zal zuiveren en wie verdere behandeling nodig heeft.
De ontwikkeling van baarmoederhalskanker, net als bij andere vormen van kanker, is een ingewikkelde dans van genetica, omgeving en verschillende andere bijdragende factoren. Hoogrisico- of "oncogene" stammen van het virus leiden waarschijnlijk tot baarmoederhalskanker. (Twee hiervan, types 16 en 18, zijn verantwoordelijk voor bijna alle HPV-gerelateerde kankers en waarvoor een vaccin bestaat.) Maar er zijn veel andere bekende factoren, afgezien van de mogelijke link naar de pil.
Hoewel het waar is dat uw individuele genetica een rol speelt bij de vraag of u het virus kunt zuiveren, "Het immuunsysteem is hier de sleutel," Castellsagu? zei. Het denken is dat een onderdrukt immuunsysteem het virus toestaat om rond te blijven hangen en problemen veroorzaakt. Daarom lopen vrouwen met hiv of mensen die immunosuppressiva gebruiken voor auto-immuunziekten een groter risico op cervicale afwijkingen. Op dezelfde manier hebben rokers twee keer zoveel kans op persistentie door de effecten die sigaretten op de immuniteit hebben.
Het komt neer op
Medisch advies is een afweging van de voordelen en de risico's van een bepaalde tactiek op basis van wat het meest voorkomt of waarschijnlijk is.
"Ik zou nooit willen voorstellen dat een patiënt haar anticonceptie stopzet, simpelweg omdat ze HPV niet opruimt," zei Braaten. "Tot dusverre weten we zeker dat elke complicatie die gepaard gaat met de pil - inclusief elk effect op uw immuunsysteem - wordt verergerd tijdens de zwangerschap. En we weten dat de overgrote meerderheid van de met HPV besmette vrouwen het alleen zullen opruimen. "Betekenis: in de meeste gevallen is zwangerschap zowel groter als waarschijnlijker.
Als je nu in de pil zit, raak niet in paniek. Orale anticonceptiva blijven een van de veiligste en meest effectieve medicijnen op de markt. Zolang u tijdens uw jaarlijkse controle en regelmatige uitstrijkjes een schone staat van gezondheid krijgt, hoeft u zich geen zorgen te maken. Je kunt het beste een probleem op de weg voorkomen door met je arts over het HPV-vaccin te praten - niet om de pil te verlaten, ongeacht hoe lang je eraan hebt gewerkt. En vergeet niet dat de pil niets doet om u te beschermen tegen seksueel overdraagbare aandoeningen, dus sla geen condooms over!
Voor vrouwen die worstelen met een slepende, probleem veroorzakende virus, de officiële bottom line is dat er niet genoeg bewijs om te zeggen dat het aflopen van de pil zal zeker helpen bij het opruimen van de infectie. Maar het kan ook geen kwaad, zolang u een andere methode voor betrouwbare anticonceptie gebruikt.
Saxon koos uiteindelijk voor de overstap naar condooms nadat duidelijk was geworden dat ze de operatie nodig zou hebben. "Het was gewoon zo frustrerend," zei ze. "Elke keer zei [de dokter] dat het zou ophelderen, maar de zaken werden alleen maar erger. Ik had het gevoel dat zelfs als er maar een kleine kans was dat het stoppen van de pil mijn immuunsysteem zou helpen de infectie te bestrijden, zou het de moeite waard zijn. "
Hoewel er geen manier is om te achterhalen welk verschil de switch heeft gemaakt, kan Saxon ten minste één expert in haar hoek tellen: "Haar situatie is zeer ongebruikelijk, maar het gebeurt wel," zei Castellsagu. "Naar mijn mening, als je eenmaal wat hebt baarmoederhalsafwijking langer dan een jaar en het gaat niet weg, het is een goed idee om over te schakelen naar een andere anticonceptiemethode. "
Saxon is misschien een anomalie, maar feit is dat zij een van de mensen is die om welke reden dan ook moeite had het virus onder controle te krijgen. Als er een kans is dat de pil een rol speelt in de strijd tegen kanker, waarom zou ik die kans dan ook nemen? zij vroeg.
Eindelijk, in oktober 2012, na zes jaar, een lange reeks van invasieve tests en operaties om een 1-inch stuk van haar baarmoederhals te verwijderen, kreeg Saxon de gemoedsrust van een duidelijke uitstrijk.
'En tot nu toe', zei ze, 'ben ik nog steeds vrij.'
