Het menselijk lichaam is een fijn afgestemd mechanisme dat afhankelijk is van chemische componenten om een constante balans te bewaren. Deze staat van in balans zijn, wordt homeostase genoemd. Als een of meer van deze chemicaliën uit evenwicht raken door een toename of een afname in hun niveaus, kan dit ertoe leiden dat de systemen van het lichaam minder efficiënt werken. Chemische onevenwichtigheden kunnen om een aantal redenen optreden en kunnen het lichaam op verschillende manieren beïnvloeden.
serotonine
Serotonine is een neurotransmitter in de hersenen. Op normale niveaus ervaart een persoon verschillende emoties en functioneert het efficiënt. Wanneer serotonineniveaus beginnen te dalen als gevolg van chemische veranderingen in het lichaam, geneesmiddelinteracties of ziekte, kan iemands persoonlijkheid beginnen te veranderen. Depressie en bipolaire stoornis kunnen voorkomen. Verminderde serotonineniveaus kunnen leiden tot chronische vermoeidheid, slaapstoornissen en veranderingen in eetlust, aldus Merck.
Insuline
Insuline is een hormoon dat wordt geproduceerd door de pancreas en dat microscopisch kleine paden opent en ervoor zorgt dat glucose de cellen kan binnendringen. Op normale niveaus wordt voldoende insuline geproduceerd en gebruikt door het lichaam om voldoende glucose door de cellen te laten opnemen voor energie. Als de niveaus beginnen te dalen, kan diabetes het gevolg zijn.
Type 1-diabetes treedt op wanneer het immuunsysteem van het lichaam de cellen in de pancreas die insuline produceren, terugschroeft en vernietigt. Volgens de Mayo Clinic kan dit resulteren in weinig of geen insuline, waardoor glucose zich kan opbouwen in de bloedbaan.
Type 2-diabetes is het gevolg van cellen die resistent zijn tegen de insuline die wordt geproduceerd. De cellen laten geen insuline toe om de paden te openen om glucose binnen te laten. De alvleesklier produceert meer insuline als gevolg van de stijgende niveaus van glucose in het bloed, maar de cellen zijn niet receptief en de glucosespiegel blijft stijgen.
Hypofysehormoononevenwichtigheden
De hypofyse is een kleine klier aan de basis van de hersenen. Het produceert hormonen die de bloeddruk, de groei en sommige aspecten van het voortplantingssysteem regelen. In zeldzame gevallen treedt hypopituïtarisme op, wat het gevolg is van verminderde niveaus van hypofysehormonen. Dit kan verstoringen in normale lichaamsfuncties zoals bloeddruk en hartslag veroorzaken.
Volgens de Mayo Clinic resulteert de overproductie van hypofyse-hormonen in een aandoening die bekend staat als acromegalie. Dit kan resulteren in de productie van abnormale hoeveelheden groeihormoon. Acromegalie wordt gekenmerkt doordat bepaalde delen van het lichaam groter worden dan normaal en niet in verhouding staan tot de rest van het lichaam. Deze overmatige groei verschijnt meestal in de handen, voeten en gezicht. Acromegalie treedt meestal op middelbare leeftijd op nadat de meeste groei normaal gesproken is gestopt. Als er tijdens de adolescentie een overvloed aan groeihormoon aanwezig is, kan dit gigantisme tot gevolg hebben.
Metabolische onevenwichtigheden
Het metabolisme van een persoon bepaalt het stadium van zijn gewicht, eetlust en energieniveaus. Een traag werkende schildklier die weinig schildklierhormoon produceert, kan volgens de Mayo Clinic hartaandoeningen, vermoeidheid en obesitas veroorzaken. Een schildklier die te veel hormonen produceert, kan het voor een persoon moeilijk maken om een gezond gewicht te behouden.
Aandoeningen waarbij de bijnieren te veel cortisol produceren, kunnen ertoe leiden dat iemand in het buikgebied van het lichaam aankomt. Dit wordt het syndroom van Cushing genoemd. Andere stoornissen veroorzaken dat het lichaam lagere niveaus dan normaal cortisol produceert. Cortisol helpt om de bloeddruk, bloedglucosespiegels en energieniveaus te handhaven.
Onevenwichten in het reproductieve systeem
Chemische onevenwichtigheden in het voortplantingssysteem kunnen onvruchtbaarheid en lage geslachtsdrift veroorzaken bij zowel mannen als vrouwen. Lage niveaus van oestrogeen en testosteron kunnen de seksuele prestaties beïnvloeden en de vruchtbaarheid in twijfel trekken.
Hoge niveaus van testosteron bij mannen kunnen agressie en een overvloed aan spiermassa veroorzaken. Bij vrouwen kan een hoog testosteronniveau mannelijke kaalheid en overmatige haargroei op het gezicht en de borst veroorzaken. Het kan er ook voor zorgen dat de stem zich verdiept en mannelijker wordt.
Lage niveaus van oestrogeen bij vrouwen kunnen de menstruatie beïnvloeden, evenals het vermogen van de vrouw om zwanger te raken en het kind op termijn te brengen. Overmatige hoeveelheden oestrogeen worden verondersteld bij vrouwen borst- en andere vormen van kanker te veroorzaken, aldus Merck.
