Dipsesis is de medische term voor overmatige dorst. Aandoeningen die extreem vochtverlies veroorzaken en het lichaam laten leeglopen, veroorzaken overmatige dorst. Lichaamswater kan verloren gaan door overmatig urineren, braken, diarree, zweten en verhoogde lichaamstemperatuur. Een verscheidenheid aan aandoeningen kan een totale tekort aan lichaamswater en overmatige dorst veroorzaken.
Ongecontroleerde Diabetes Mellitus
Diabetes mellitus veroorzaakt abnormaal hoge bloedsuikerspiegels als deze niet met medicijnen worden bestreden. Normaal gesproken behouden de nieren de bloedsuikerspiegel en wordt het niet in de urine uitgescheiden. Wanneer de bloedsuikerspiegel echter abnormaal hoog is, kunnen de nieren de suikeroverbelasting niet aan. In deze omstandigheid komt suiker in de urine terecht en neemt daarbij een overmatige hoeveelheid lichaamswater. Het lichaam wordt achtergelaten in een staat van uitputting van het water, waardoor overmatige dorst veroorzaakt wordt. Overmatige dorst en plassen samen met gewichtsverlies en honger zijn de klassieke symptomen van niet-gediagnosticeerde type 1 diabetes mellitus. De Juvenile Diabetes Research Foundation meldt dat jaarlijks meer dan 15.000 kinderen met diabetes type 1 worden gediagnosticeerd in de VS.
Diabetes insipidus
De nieren zijn de arbeiders die de waterbalans in het lichaam regelen, overtollig water uitscheiden wanneer aanwezig en water sparen wanneer de lichaamsniveaus laag zijn. Hoewel de nieren het werk doen, wordt de regulering van de waterhuishouding geregeld door de hypothalamus, een kleine klier in de hersenen. De hypothalamus scheidt antidiuretisch hormoon af, dat inwerkt op de nieren en waterbehoud veroorzaakt. Bij diabetes insipidus wordt antidiuretisch hormoon niet in voldoende hoeveelheden geproduceerd of reageert de nier hierop niet. In beide gevallen scheiden de nieren buitensporige hoeveelheden water af, waardoor chronische, overmatige dorst ontstaat. Het falen van de hypothalamus om voldoende antidiuretisch hormoon te produceren is een zeldzame aandoening. In de tekst "Neuro-endocrinologie, Hypothalamus en Hypofyse" rapporteren Dr. Ball en Dr. Bayliss over de prevalentie van hypothalamische diabetes insipidus is ongeveer één op de 25.000 mensen.
uitdroging
Veel ziekten kunnen een acuut verlies van lichaamswater veroorzaken, een aandoening die uitdroging wordt genoemd. Voedselvergiftiging en andere diarreeziekten, hitte-uitputting, brandwonden en infecties die hoge koorts veroorzaken, zijn voorbeelden. Naarmate het totale lichaamsvocht daalt, verschijnen symptomen zoals een droge mond, vermoeidheid, duizeligheid, verwarring en extreme dorst. Bij matige tot ernstige uitdroging kunnen misselijkheid en braken complicerende vloeistofvervanging veroorzaken. Als vloeistoffen niet via de mond kunnen worden ingenomen, zijn mogelijk intraveneuze vloeistoffen nodig. Ernstige uitdroging kan levensbedreigend zijn. Het Sabin Vaccin Instituut meldt dat jaarlijks meer dan 500.000 kinderen sterven in de wereld van rotavirus, de meest voorkomende oorzaak van diarree-gerelateerde sterfgevallen bij kinderen. Massale verliezen van totaal lichaamswater en resulterende uitdroging zijn de primaire doodsoorzaak.
