Kinderen bereiken veel verschillende mijlpalen in de eerste paar jaar van het leven, met een van de meest gedenkwaardige zijn het vermogen om te lopen. De meeste kinderen krijgen de mogelijkheid om zelfstandig te lopen tussen de leeftijd van 11 en 15 maanden. Als uw kind niet binnen 18 maanden loopt, wordt zijn voortgang als vertraagd beschouwd. Uitgesteld lopen is vaak geen reden tot bezorgdheid, maar er is meestal een reden dat dit gebeurt.
Vertraagde motorrijping
Sommige kinderen lopen iets later dan de norm, en de reden is te wijten aan een vertraging in rijping van motorische vaardigheden. In deze gevallen worden alle andere mijlpalen op tijd bereikt en zijn de motorische vaardigheden van normale kwaliteit, ze zijn net later dan ze zouden moeten zijn. Wees geduldig omdat de vertraging niet het gevolg is van een serieus onderliggend probleem.
Ontwikkelingsvertragingen
In sommige gevallen zal een kind een vertraging in alle motorische vaardigheden vertonen, plus een vertraging in ontwikkelingsgebieden. Hij kan last hebben van afwijkingen in spierspanning en kracht en heeft dysmorfe kenmerken of een andere lichaamsstructuur. Spierdystrofie, hersenverlamming en het syndroom van Down zijn voorbeelden van ontwikkelingsproblemen die ertoe kunnen leiden dat uw kind later zal lopen. In sommige gevallen van ontwikkelingsachterstand kan het kind helemaal niet lopen.
Temperament
Soms kan het natuurlijke temperament van je baby ervoor zorgen dat ze later loopt dan je had gewild. In sommige gevallen kunnen kinderen die gemakkelijk in de omgang zijn en tevreden zijn om gewoon op hun rug te liggen en zichzelf te staren en te entertainen, later naar buiten komen. Er is geen probleem of reden tot zorg, de baby is gewoon niet gehaast om ergens heen te gaan en is gelukkig waar ze is. Aan de andere kant eindigen baby's met slechtgehumeurde disposities vaak sneller.
Milieu
Omstandigheden die de baby niet kan beheersen, kunnen vertraagd lopen tot gevolg hebben. Als een baby een tijdje ziek is geweest, veel ligt of in het ziekenhuis verblijft, kan ze te laat komen. Met zoveel aandacht voor medicijnen en het beter worden, wordt het normale schema uit de koers gedumpt. Ook kan een baby die overal door haar ouders wordt gedragen en niet de mogelijkheid krijgt om mobiel te zijn, later wat later opstaan.
