Het percentage lichaamsvet voor topsporters kan variëren op basis van veel factoren, dus er bestaat geen "typische" richtlijn. Hoewel topsporters in sommige sporten vaak slank en gespierd zijn, is dit niet het geval bij alle topsporters. Het geslacht van de atleet, genetica, leeftijd, de sport waarin de atleet concurreert, en soms zelfs de positie die een atleet in een bepaalde sport speelt, kan bijdragen aan de lichaamssamenstelling.
Man vs. vrouwelijke atleten
Mannen hebben over het algemeen vaak lagere lichaamsvetwaarden dan vrouwen, en hetzelfde geldt voor topsporters. Mannelijke atleten hebben meestal een lichaamsvetpercentage van tussen de 6 en 13 procent en vrouwelijke sporters een lichaamsvetpercentage van 14 tot 20 procent. Een mannelijke langlaufskiër op de Olympische Spelen heeft bijvoorbeeld een lichaamsvetpercentage van ongeveer 5 procent, terwijl het lichaamsvetpercentage van een vrouwelijke Olympische langlaufskiër waarschijnlijk dichter bij 11 procent ligt. Hetzelfde geldt voor Olympische ijshockeyspelers, met mannen met ongeveer 13 procent lichaamsvet en vrouwen met ongeveer 17 procent lichaamsvet.
Variatie door Sport
In sommige sporten heb je het voordeel dat je mager bent en een lager percentage lichaamsvet hebt, zoals zwemmen, lopen op afstand, gymnastiek, dansen, kunstschaatsen, judo, roeien en worstelen. In andere sporten, zoals voetbal, hockey, skiën en kogelstoten, kan het een voordeel zijn om een beetje zwaarder te zijn. Het typische percentage lichaamsvet van oudere mannelijke worstelaars ligt tussen de 5 en 16 procent, terwijl die van mannelijke schietmonden tussen 16 en 20 procent ligt, bijvoorbeeld. Vrouwelijke universiteitsoudsten hebben lichaamsvetpercentages tussen 10 en 16 procent, terwijl vrouwelijke basketballers gemiddeld 20 tot 27 procent lichaamsvet hebben. Vrouwelijke elite volleybal- en basketbalspelers hebben zeer vergelijkbare lichaamssamenstellingen, die sterk verschillen van die van softbal- of voetbalspelers, die doorgaans minder spieren hebben, blijkt uit een studie die in 2015 in de Journal of Human Kinetics werd gepubliceerd.
Variatie binnen sport
In sommige sporten, zoals professioneel voetbal, varieert het percentage lichaamsvet sterk op basis van de positie die een atleet speelt. Het bereik van lichaamsvetpercentage voor NFL-spelers loopt van ongeveer 3,4 procent tot 35,6 procent, maar het gemiddelde lichaamsvet voor een bepaalde positie ligt ergens in het midden. Een brede ontvanger heeft een gemiddeld lichaamsvet van ongeveer 9,4 procent, met een bereik tussen 3,7 en 19,4 procent, terwijl een aanvallende lineman een gemiddeld lichaamsvet heeft van ongeveer 24,6, met een bereik tussen 13,9 en 35,6 procent. De gemiddelde lichaamsvetpercentages van spelers in andere posities vallen tussen die van brede ontvangers en aanvallende linemen.
Andere bijdragen aan lichaamsvetpercentage
Leeftijd kan een effect hebben op het percentage lichaamsvet van topsporters, omdat zowel mannelijke als vrouwelijke atleten tijdens de puberteit aanzienlijk veel gewicht krijgen, waarbij jongens meer spieren krijgen en meisjes meer vet krijgen. Dus, een vrouwelijke topsporter die de puberteit niet heeft doorgemaakt, heeft hoogstwaarschijnlijk een lager percentage lichaamsvet dan iemand die dat wel heeft.
Genetica speelt ook een rol, omdat sommige mensen de neiging hebben om een magere lichaamstype te hebben dat een beetje gespierd is zonder veel vet, terwijl anderen meestal een bredere en stevigere bouw hebben of sterker en meer gespierd zijn. Individuen met gedrongen bouwwerken, soms endomorfen genoemd, nemen vaak gemakkelijker gewicht en lichaamsvet op dan die van andere lichaamstypes.
Elite Athlete BMI-overwegingen
Topsporters kunnen hun lichaamsvet meten als ze zich zorgen maken, omdat berekeningen die worden gebruikt om lichaamsvet in te schatten, niet erg nauwkeurig voor hen zijn. Body mass index is bijvoorbeeld geen goede indicator voor het percentage lichaamsvet bij topsporters, blijkt uit een onderzoek dat in 2009 in de Journal of Sports Medicine en Physical Fitness is verschenen.
Het krijgen van de zeer lage lichaamsvet percentages van sommige topsporters kost veel werk en heel strikte aandacht voor voeding. Het is zelfs mogelijk dat u zoveel tijd aan lichaamsbeweging moet besteden en een zo restrictief dieet hebt dat het niet gemakkelijk is om deel te nemen aan sociale uitstapjes met vrienden en familie of om naast uw conditie andere activiteiten te hebben. Aandacht voor dieet en lichaamsbeweging kan bij sommige mensen ook tot eetstoornissen leiden.
