Littekens van de nieren, of glomerulosclerose, heeft vele oorzaken, waaronder diabetes - de meest voorkomende oorzaak in de Verenigde Staten - hoge bloeddruk, medicijnen, infectie en auto-immuunprocessen zoals lupus. Nierlittekens kunnen leiden tot meerdere langetermijneffecten, waarvan sommige - zoals eiwitten en bloed in de urine of hoge bloeddruk - geen symptomen hebben, terwijl andere tot merkbare symptomen kunnen leiden, zoals zwelling van verafgelegen delen van het lichaam of hartziekte. Littekens zijn onomkeerbaar, maar verdere schade kan vaak worden voorkomen of vertraagd door behandeling.
Eiwit in de urine
Eiwitten, de bouwstenen van het lichaam, circuleren in het bloed. Een belangrijke rol van de nieren is om het bloed te reinigen door afvalstoffen die het lichaam produceert te filteren en uit te scheiden in de vorm van urine. De meeste eiwitten zijn te groot om tijdens dit proces door het normale filtratiesysteem van de nier te gaan en in de bloedbaan te blijven. Met glomerulosclerose is het filter - de glomerulus - echter beschadigd, waardoor eiwitten in de urine kunnen lekken. Dit overtollige eiwit in de urine wordt proteïnurie genoemd. Proteïnurie zelf veroorzaakt geen symptomen en kan alleen worden opgespoord door urine te testen. Maar met significante proteïnurie kan zwelling van de handen of voeten optreden.
Bloed in de urine
Bloed in de urine - hematurie - is een ander teken van nierbeschadiging. Met glomerulosclerose kunnen proteïnen niet alleen door het beschadigde filter van de nieren gaan en worden uitgescheiden in de urine, maar ook rode bloedcellen. Volgens het januari 2012 nummer van "Nefrologie Dialyse Transplantatie" hebben experimentele studies aangetoond dat wanneer bloed lekt door de glomeruli, het een ontsteking van de tubuli kan veroorzaken, het volgende segment van het filtratiesysteem, wat leidt tot extra schade. Bij glomerulosclerose is bloed in de urine niet detecteerbaar door simpelweg naar de urine te kijken, omdat het alleen in microscopische hoeveelheden aanwezig is. Identificatie vereist laboratoriumtesten.
Hoge bloeddruk
Verhoogde bloeddruk kan zowel een oorzaak als een complicatie van glomerulosclerose zijn. De nieren spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van de normale bloeddruk door een hormoon renine in het bloed af te geven. Met glomerulosclerose kan littekenvorming van de nieren hun vermogen om dit hormoon te vormen nadelig beïnvloeden en de bloeddruk regelen. Hoge bloeddruk kan op zijn beurt bijdragen aan een verslechtering van de nierfunctie door de kleine bloedvaten van de nier te beschadigen, wat leidt tot glomerulosclerose. Een verhoogde bloeddruk kan ook andere complicaties veroorzaken, zoals hartaandoeningen, beroertes en problemen met de bloedsomloop in de ledematen. Beheersing van de bloeddruk met behulp van medicijnen helpt beide om verergering van de nierfunctie en extra complicaties te voorkomen.
Andere effecten
Omdat een belangrijke taak van de nieren is om de vochtbalans te beheersen, kan progressieve glomerulosclerose uiteindelijk leiden tot overmatige lichaamsvloeistof en zwelling. De nieren regelen ook de hoeveelheden elektrolyten in het lichaam, waaronder calcium en kalium. Het handhaven van de relatieve verhouding van elektrolyten en andere hormonale stoffen is belangrijk voor een normale hartslag om aritmieën te voorkomen; de productie van rode bloedcellen om te voorkomen dat bloedarmoede en stollende cellen abnormale bloedingen voorkomen; en normale gezondheid van de botten om osteoporose, fracturen en spierzwakte te voorkomen. Onevenwichtigheden in deze stoffen die zich in de eindstadia van een nierziekte voordoen, kunnen leiden tot een breed scala aan complicaties die veel verschillende orgaansystemen aantasten.
