Bloedzuurstofniveau is een belangrijk medisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om te bepalen hoe effectief u zuurstof in uw lichaam brengt. Als u in goede gezondheid verkeert, vallen normale bloedzuurstofniveaus bijna altijd binnen een zeer voorspelbaar bereik. Waarden buiten de verwachte niveaus kunnen voorkomen bij verschillende medische aandoeningen, meestal met betrekking tot de longen of het hart. Medische professionals gebruiken twee primaire metingen voor het bepalen van het zuurstofniveau in uw bloed: zuurstofverzadiging en arteriële zuurstof. De normale waarden verschillen voor deze metingen.
Bloedzuurstofverzadiging
Wanneer u ademt, komt zuurstof in uw longen en hecht zich aan een dragereiwit genaamd hemoglobine in uw rode bloedcellen. Diezelfde rode bloedcellen geven koolstofdioxide vrij in uw longen, waardoor uw lichaam uitademt wanneer u uitademt. Nieuw zuurstofrijke rode bloedcellen vervoeren zuurstof naar uw lichaam.
Een pulsoximeter gebruikt licht om het zuurstofverzadigingsniveau te meten, het percentage hemoglobine in uw rode bloedcellen dat zuurstof bevat. Normale zuurstofsaturatieniveaus vallen tussen 95 en 99 procent.
Arteriële bloedzuurstof
Hoewel een pulsoximeter het meest gebruikelijke apparaat is dat wordt gebruikt om het zuurstofniveau in uw bloed te bepalen, is het soms nodig om bloed te analyseren dat rechtstreeks uit een ader is genomen om uw zuurstofniveau te bepalen. Deze meting wordt arteriële bloedzuurstof genoemd. Een normaal zuurstofgehalte in het arteriële bloed valt meestal tussen 75 en 100 mmHg. Uw bloed koolstofdioxide-niveau en pH - een maat voor de zuurgraad of alkaliteit - worden meestal gemeten samen met het zuurstofgehalte in het arteriële bloed.
beperkingen
Pulsoximetrie biedt een eenvoudige, niet-invasieve manier om het zuurstofverzadigingsniveau te bepalen. Er zijn echter beperkingen bij deze meting die tot foutieve resultaten kunnen leiden. Zwarte, bruine of blauwe vingernagellak kan bijvoorbeeld leiden tot vals verminderde zuurstofsaturatieniveaus. Fluorescerende verlichting, beweging en bepaalde abnormaliteiten van de hemoglobinemoleculen, zoals sikkelcelanemie, kunnen ook de testresultaten verstoren. Er zijn minder bronnen van interferentie met de arteriële bloedzuurstoftest, wat een reden is dat deze vaak wordt uitgevoerd als het zuurstofverzadigingsniveau abnormaal laag is.
Betekenis
Een laag zuurstofgehalte in het bloed treedt op bij veel medische aandoeningen. Voorbeelden van longgerelateerde oorzaken zijn ernstige pneumonie, een ernstige astma-aanval, een ingeklapte long, een bloedstolsel in de longen, meervoudige ribfracturen en chronische obstructieve longziekte (COPD). Een laag zuurstofniveau kan ook optreden als gevolg van congestief hartfalen, waarmee vocht zich ophoopt in de longen. Ernstige bloedarmoede, rook inademing, shock en sedatieve overdosis drugs zijn andere mogelijke oorzaken, onder anderen.
Gereviewd en herzien door: Tina M. St. John, M.D.
