Bij het achterhalen van een zwangerschap is het niet ongebruikelijk dat mensen vragen hebben over vaderschapstesten. Naarmate de vooruitgang in de moderne geneeskunde voortschrijdt, komen meer opties voor prenatale vaderschapsonderzoeken beschikbaar voor toekomstige vaders en moeders die mogelijk het vaderschap van een opgroeiende baby willen bevestigen.
Het belang van weten
Het bevestigen van het vaderschap van een kind is om een aantal redenen gunstig. Opdat een baby waardevolle juridische en sociale voordelen zou hebben - zoals sociale zekerheid, gezondheidszorg of overerving - moet het vaderschap worden vastgesteld en moet de naam van de vader op de geboorteakte worden vermeld. Weten wie de vader van een baby is, stelt artsen ook in staat om een accuratere medische geschiedenis van hun familie te hebben, wat gunstig is voor zorgaanbieders bij het diagnosticeren van mogelijke problemen en het beheren van gezondheidsgegevens.
Chorionic Villus Sampling
Vaderschapstesten kunnen worden uitgevoerd tussen de 10e en 12e week van de zwangerschap via een procedure genaamd chorionic villus sampling of CVS. CVS is een invasieve testprocedure waarbij een monster chorionvilli uit de baarmoeder moet worden verzameld. Bij deze test wordt een naald ingebracht in de buik van de moeder of via de baarmoederhals via de vagina om het monster te verzamelen. De toestemming van een arts is vereist voordat CVS-tests kunnen plaatsvinden.
amniocentesis
Een andere in vitro-procedure, vruchtwaterpunctie, kan worden uitgevoerd vanaf de 14de tot de 20ste weken van de zwangerschap. Deze test omvat het verzamelen van een kleine hoeveelheid vruchtwater uit de baarmoeder van de moeder via een dunne naald ingebracht in de buik. Omdat deze test zeer invasief is, is toestemming van de arts nodig om deze methode van vaderschapstest te kunnen gebruiken.
Niet-invasieve prenatale vaderschapstesten
In 2013 heeft DNA-testbedrijf NATUS de beschikbaarheid aangekondigd van een prenatale vaderschapstest die al in de vijfde week van de zwangerschap resultaten oplevert. Volgens het persbericht van het bedrijf vereist dit niet-invasieve onderzoek een klein bloedmonster van de moeder, meestal van de arm. Het DNA in dit bloedmonster wordt vervolgens vergeleken met DNA dat is verzameld van de vermeende vader in de vorm van een wangstaafje, haarmonster of bloedmonster.
Bijbehorende risico's
Zoals de naam suggereert, vormt niet-invasieve prenatale vaderschapstest geen risico voor een baby of zwangere moeder. Vruchtwaterpunctie en CVS zijn echter beide procedures die mogelijk schadelijk kunnen zijn voor de baby. Volgens een rapport over CVS en vruchtwaterpunctie uitgevoerd door de Centers for Disease Control, brengen deze procedures moeders met een hoger risico voor een miskraam. Er is ook een klein risico op ledemaatgebrek: onjuiste of onvolledige vorming van een ledemaat, meestal een vinger of een teen, geassocieerd met CVS, waarbij het risico groter wordt naarmate eerder in de zwangerschap de procedure wordt uitgevoerd.
