Toeschouwers aan het einde van een marathon kunnen een lange rij lopers zien, gedrapeerd in glanzende zilveren dekens terwijl ze zich een weg banen door het afwerkingsgebied. Sommige hardlopers lopen langzaam, sommigen hinken, sommigen kijken verbijsterd en sommigen proberen een banaan te schillen. Na 26,2 mijl gelopen te hebben, hebben ze wat TLC nodig, dat is wat de zilveren thermische dekens bieden.
Marathon seizoenen
In tegenstelling tot voetbal, basketbal of honkbal hebben marathons geen seizoen. Lopers kunnen races over de hele wereld kiezen, in alle klimaten, tijdzones en hoogtes. Gaststeden plannen hun marathons echter altijd bij hun mildste weer. Boston en Londen zijn bijvoorbeeld in april, na hun harde winter maar voordat de hitte begint. Chicago is in oktober - voordat koude winden Lake Michigan afblazen maar na de hete en vochtige zomers. Voor hardlopers betekent dit perfect vliegweer, maar het betekent ook dat het koud kan zijn aan de finish nadat ze zijn gestopt met lopen, maar nog steeds hun vochtige loopkleding aanhebben.
Lange wandeling naar droge kleding
Na het passeren van de finish stoppen marathoners met rennen, maar stoppen niet met zweten. Bovendien stopt ook het verdampingseffect dat ze van het draaien krijgen. Dus vochtige loopkleding wordt nog natter. En natte kleding vertaalt zich in rillende lopers. Rassen geven deelnemers de mogelijkheid om een tas in te pakken die beschikbaar is aan de finish. Maar in grote races zoals Boston kan het de hardloper 20 minuten kosten om zijn tas met droge, warme kleding te vinden. Allison Macsas, een 2012 marathon Olympische beproeving kwalificatiewedstrijd in de VS, legt uit: "Hoe warm en bezweet ik ook aan de finish ben, het faalt nooit dat ik 30 minuten later mezelf koud voel, bibberend en nog steeds zoekend naar mijn tas vol met leuke droge kleding. "
Deken Oorsprong
NASA ontwikkelde het materiaal voor thermische dekens als isolatie en gebruikte het op alle bemande en onbemande missies sinds Apollo. Het meest dramatisch nadat Skylab tijdens het opstijgen een hitteschild verloor, maakten NASA-ingenieurs een parapluachtige protector uit het reflecterende materiaal. Halverwege de jaren zeventig begonnen de organisatoren van marathonraces met het distribueren van de "space" -dekens naar de finishers. Vanaf 2011 zijn de dekens vaak aangepast met race-logo's, waardoor ze een glimmend souvenir zijn.
Blijf warm
Volgens de Outdoor Action van Princeton zijn tekenen van hypothermie huivering, onhandigheid, struikelen en verwarring. Deze symptomen beschrijven ook wat sommige marathoners ervaren aan de finish. Zonder de thermische dekens zouden veel hardlopers zichzelf in de medische tent bevinden in plaats van te vieren met familie en vrienden. De volgende marathon die je uitvoert, neem het advies van Macsas: "Neem altijd de deken."
