Heb je je ooit afgevraagd waarom zoveel Chinese restaurants zijn versierd met "No MSG" -borden? Je hebt waarschijnlijk ergens gehoord dat mononatriumglutamaat, of MSG zoals het vaker wordt genoemd, slecht is. En al die restaurantborden hebben het zojuist bevestigd.
Maar wat weet u echt van MSG? Vertegenwoordigt het alles wat onheilspellend is over de moderne keuken? Of is MSG gewoon verkeerd begrepen en representatief voor de soms gapende kloof tussen wetenschappelijk onderzoek en publieke kennis?
Hier is een hint: het is het tweede ding - de "gaping disconnect".
'Chinese Restaurant Syndroom' was een ding in de jaren zestig
Tegenwoordig zijn onderzoekers nog steeds niet in staat MSG stevig te verbinden met het Chinese restaurantsyndroom of andere menselijke kwalen. Fotocredit: Seb Oliver / Image Source / Getty Images MSG is een smaakversterkend voedingsmiddeladditief in de vorm van een wit poeder. Het is het natriumzout van het gewone glutaminezuur, een aminozuur. Het menselijk lichaam bevat glutaminezuur, evenals veel voedingsmiddelen en levensmiddelenadditieven.
MSG is in het begin van de 20e eeuw in Japan uitgevonden om neutrale Japanse gerechten een meer smakelijke "umami" -smaak te geven. Hij bereikte zijn weg naar Chinese voorraadkasten als een goedkoop, heerlijk ingrediënt voor instantvoorraad en kwam rond de jaren vijftig terecht in de Chinese restaurants van Amerika.
In 1968 kreeg MSG schande toen de Chinees-Amerikaanse arts Robert Ho Man Kwok een brief schreef aan The New England Journal of Medicine waarin stond: "Ik heb een vreemd syndroom meegemaakt wanneer ik in een Chinees restaurant heb gegeten, vooral een die noordelijk heeft gediend Chinees eten. Het syndroom, dat gewoonlijk 15 tot 20 minuten begint nadat ik het eerste gerecht heb gegeten, duurt ongeveer twee uur, zonder een katereffect. De meest opvallende symptomen zijn gevoelloosheid aan de achterkant van de nek, geleidelijk uitstralend naar beide armen en de rug, algemene zwakte en hartkloppingen ... "
Het tijdschrift noemde het malady "Chinese restaurant syndroom" en een consensus die werd gevormd door anekdotes en dieronderzoek concludeerde dat MSG de boosdoener was. Dit dieronderzoek, volgens Alex Renton's historische beoordeling van MSG voor "The Observer", betrof meestal het dwingen van dieren met grote hoeveelheden MSG - veel meer dan de hoeveelheid die de mens consumeert. De dieren zijn zwaarder geworden of hebben hersenbeschadiging opgelopen, wat heeft geleid tot de misleidende overtuiging dat MSG dat effect op muizen kan hebben, maar ook op mensen.
Daaropvolgende tests op primaten konden die bevindingen niet repliceren, maar aan het einde van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig was de schade aangericht. Het Witte Huis van Nixon riep op tot het verwijderen van MSG uit babyvoeding. De fabrikanten voldeden vrijwillig en er volgde een wijdverspreide publieke terugslag tegen de geïmporteerde smaakadditief.
MSG, The 'Silent Killer' in Your Lo Mein
We zijn er vrij zeker van dat MSG geen massamoord veroorzaakt. Photo Credit: Getty ThinkStock Tegenwoordig zijn onderzoekers nog steeds niet in staat MSG stevig te verbinden met het Chinese restaurantsyndroom of andere menselijke kwalen.
Maar beweert dat MSG ongezond is:
"Het is vrij zeker verslavend, en het is een frontale aanval op de gezondheid van Amerikanen door een hebzuchtige voedingsindustrie die alleen rekening houdt met de bedrijfsresultaten." - Zeg nee tegen MSG-website
"Een wijdverspreide en stille moordenaar die slechter is voor uw gezondheid dan alcohol, nicotine en veel medicijnen ligt waarschijnlijk op de loer in uw keukenkastjes." - Dr. Joseph Mercola
"(MSG) kan in verschillende mate hersenbeschadiging veroorzaken, leerproblemen veroorzaken of verergeren, tot de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, de ziekte van Lou Gehrig en meer leiden en zelfs de dood tot gevolg hebben." - Het veiligheidsrapport
MSG wordt verantwoordelijk gesteld voor hypertensie, hartaandoeningen, depressie, Alzheimer, Parkinson, astma, migraine, uitdroging, pijn op de borst, aandachtstekortstoornis, anafylactische shock, obesitas en een groot aantal allergieën.
Geen beschuldiging lijkt te bizar. In 1984 schoot James Huberty dodelijk 21 mensen dood in een San Ysidro, California McDonald's. Zijn weduwe claimde een rechtszaak die de MSG gebruikte in het eten van het restaurant en die de gewelddadige uitbarsting van haar man deed ontbranden. Haar rechtszaak werd summier afgedaan.
Laat het bekend zijn: we zijn er vrij zeker van dat MSG geen massamoord veroorzaakt.
Wat u niet weet over MSG
Bevat deze smakelijke stir-fry MSG? Fotocredits: Zhen Xue / Moment / Getty Images In een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde, gerandomiseerde studie uit 1997, gepubliceerd in The Journal of Allergy and Clinical Immunology, onderzochten onderzoekers individuen die zeiden dat ze gevoelig waren voor MSG. Ongeveer 36 procent van de 61 onderzochte personen reageerde op MSG. Toen de studie opnieuw werd uitgedaagd, nam de ernst van de reacties toe met hogere doses MSG bij de 36 procent. Maar onderzoekers vonden het placebo-effect in deze studie 'confounding'.
Van de geclaimde MSG-gevoelige personen reageerde 30 procent helemaal niet op MSG of op de placebo, 25 procent reageerde alleen op de placebo en 6 procent reageerde zowel op MSG als op de placebo.
Een consistente relatie tussen MSG en degenen die geloven dat ze MSG-gevoeligheid hebben, is niet vastgesteld.
Maar het woord is nog steeds niet bij het grote publiek of in de medische gemeenschap terechtgekomen.
Epidemioloog en nurse practitioner Matthew Freeman raakte geïnteresseerd in MSG nadat hij een artikel las waarin medische professionals werden gevraagd patiënten met hoofdpijn en migraine te vragen naar hun MSG-inname.
"Ik zei:" Wacht, hebben ze dat niet weerlegd? Ik kan dit beter zelf opzoeken, '' herinnerde Freeman zich. 'Ik kwam geen goed recensieartikel tegen. Er waren een hoop studies, maar niemand had ze doorgenomen om een solide verklaring te vinden.'
In 2006 publiceerde Freeman een review waarin 40 jaar MSG-onderzoek werd geanalyseerd in de Journal of the American Academy of Nurse Practitioners.
De conclusie klinkt bekend voor anderen die MSG hebben bestudeerd:
"Sinds het eerste rapport van het zogenaamde Chinese restaurantsyndroom 40 jaar geleden, hebben klinische studies geen consistente relatie kunnen identificeren tussen de consumptie van MSG en de constellatie van symptomen die het syndroom vormen. Bovendien is MSG beschreven als een trigger voor exacerbaties van astma en migraine-hoofdpijn, maar er zijn geen consistente gegevens om deze relatie te ondersteunen. Hoewel er meldingen zijn geweest van een MSG-gevoelige deelgroep van de populatie, is dit niet aangetoond in placebogecontroleerde onderzoeken. "
Freeman zei dat de chronische ziektes die sommige associëren met MSG, zoals astma en migraine, multifactoriële ziekten zijn.
"Ze hebben genetische en omgevingscomponenten", zei Freeman. "Het zijn allemaal verschillende dingen die erin spelen. Je zou nooit kunnen zeggen: 'Aha, als je MSG eruit hebt gehaald, ben je veilig.' MSG vertegenwoordigt echt zoveel misvattingen die we hebben over milieu-epidemiologie, vooral in de voedingsepidemiologie. "
Epidemiologie is de studie van hoe ziekte zich verspreidt en kan worden beheerst.
Een in zijn soort dubbelblinde, placebogecontroleerde studie van mensen die gevoelig zijn voor MSG, werd gepubliceerd in de Journal of Nutrition in 2000. Net als de eerder gepubliceerde studies, kon de studie MSG niet definitief koppelen aan gevoeligheid in MSG-gevoelig individuen. De resultaten suggereren dat grote doses MSG die zonder voedsel worden geconsumeerd meer symptomen kunnen veroorzaken dan een placebo. Maar volgens de onderzoekers was de frequentie van de reacties laag en waren de gerapporteerde antwoorden inconsistent en niet reproduceerbaar. De reacties werden ook niet waargenomen wanneer MSG met voedsel werd gegeven.
De Amerikaanse Food and Drug Administration beschouwt MSG als "algemeen erkend als veilig" (GRAS), en het is ook veilig geacht door de Joint FAO / WHO Expert Committee on Food Additives, de Europese Unie, de Verenigde Naties en de Japanners, Britse en Australische regeringen.
MSG door andere namen
Degenen die al tientallen jaren tegen MSG schokken, hebben het bij het ene bij het juiste eind: het is een voedsel dat je waarschijnlijk niet in grote hoeveelheden wilt eten. Fotocredit: Thomas Winz / Lonely Planet / Getty Images Hier is nog een Chinees-restaurant-verhaal voor je.
Terwijl hij in China woonde, voerde Alan Levinovitz, een assistent-professor in de Chinese filosofie en religie aan de James Madison University, een experiment uit met zijn vrienden, die hij in detail vertelde in 'New Scientist'.
Levinovitz diende vaak als vertaler voor zijn mede-expats. Toen ze aten, vroeg hij de server altijd welke menu-items MSG bevatten. Hem werd verteld dat bijna alles werd gemaakt met "weijing" (ook bekend als MSG), waaronder, bij één gelegenheid, het gebrande-pinda-voorgerecht waar zijn MSG-gevoelige vrienden van genoten terwijl hij de ober vroeg of er MSG op het menu stond.
Nadat niemand negatief reageerde op de pinda's, besloot Levinovitz een experiment uit te voeren in de loop van een handvol diners. In plaats van eerlijk te vertalen, vertelde hij zijn metgezellen dat de keuken beloofd had MSG niet te gebruiken. Elke keer dat de groepen MSG kregen, en elke keer dat iedereen van zijn maaltijd genoot.
De MSG-ervaring leidde ertoe dat Levinovitz zich afvroeg of glutenallergieën ook wel of niet van geest waren. De reacties op zijn "New Scientist" -artikel over dit "experiment" waren, zoals je zou kunnen raden, sterk.
"Veel gluten-gevoelige mensen raakten echt van streek door het idee dat glutengevoeligheid in sommige gevallen psychosomatisch kan zijn," zei Levinovitz. "Ik zag de reactie als bevestiging van de stelling van mijn essay, dat is dat mensen (irrationeel) een hekel hebben aan de macht die hun geest heeft over hun lichaam."
Het echte probleem met MSG
Als er iets is waar MSG iets aan kan doen, is het dat het ongezond voedsel maakt - van fast food tot restauranteten tot snacks - heerlijk smaken.
"Als je het zou willen bekritiseren, zou je kunnen zeggen dat dit een additief of een ingrediënt is of zelfs bijna een specerij die vaak wordt gebruikt in dingen die slecht voor je zijn," zei Freeman. "Je voegt deze extra smaak toe die erg aantrekkelijk is, en het kan ertoe leiden dat je iets zouter eet dan je anders zou doen of vaker zou eten."
Degenen die al tientallen jaren tegen MSG schokken, hebben het bij het ene bij het juiste eind: het is een voedsel dat je waarschijnlijk niet in grote hoeveelheden wilt eten. Het zit in veel slechte dingen. Maar het anti-MSG-publiek lijkt om de verkeerde redenen gelijk te hebben gehad. Het maakte gebruik van onduidelijk onderzoek, selectieve anekdotes en bangmakerij om de smaak van een verder gezond idee op te krikken.
Je zou kunnen zeggen dat ze hun argumenten met MSG besprenkeld hebben.
LEZERS - WAT DENK JE OVER MSG? GELOOFT U NOG STEEDS DAT HET PROBLEMEN VEROORZAAKT? LIJDEN U AAN DE HOOFDKOPPELINGEN OF ANDERE KLACHTEN NA HET GEBRUIK VAN VOEDINGSMIDDELEN DIE MSG BEVATTEN? LAAT EEN TOELICHT HIERONDER EN LAAT HET WETEN.
