Ritalin, de meest populaire formulering van het stimulerende medicijn methylfenidaat, is voorgeschreven voor de behandeling van aandoeningen zoals aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, narcolepsie, overgewicht en lethargie of vermoeidheid. Van methylfenidaat wordt aangenomen dat het zijn therapeutische werking uitoefent door de niveaus van de neurotransmitter dopamine in de hersenen te verhogen, waardoor een verscheidenheid aan stoornissen in de neurologische functie wordt verbeterd en gunstige effecten worden verkregen voor sommige cardiovasculaire en metabolische aandoeningen.
Verbeterde cognitieve functie
Ritalin werkt als een stimulerend middel voor het centrale zenuwstelsel, voornamelijk door zijn werking op de neurotransmitter dopamine en in mindere mate de neurotransmitter norepinefrine. Het verhogen van de niveaus van dopamine-neurotransmissie in de hersenen kan het vermogen om aandacht en focus te behouden vergroten, het vermogen om verschillende componenten van een taak te organiseren en gemotiveerd, doelgericht gedrag. Deze voordelen zijn vooral uitgesproken bij diegenen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, die deels wordt gekenmerkt door impulsiviteit, een onvermogen zich te concentreren en een gebrek aan of gebrek aan motivatie om de noodzakelijke taken uit te voeren. Bij ADHD-patiënten vermindert Ritalin de symptomen effectief en zorgt het voor een normaal cognitief functioneren.
Verminderde narcolepsie en vermoeidheid
Door de niveaus van dopamine, en in mindere mate norepinephrine, in de hersenen te verhogen, produceren Ritalin en andere stimulerende middelen een effect analoog aan dat geproduceerd door opwindende of belonende stimuli, en als een resultaat verminderen subjectieve niveaus van vermoeidheid en slaperigheid. Narcolepsie is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen om wakker te blijven in situaties waarin slapen ongepast of gevaarlijk is, zoals tijdens school, werk of tijdens het rijden. Door zijn stimulerende werking kan Ritalin de symptomen van narcolepsie verbeteren en lusteloosheid en vermoeidheid verminderen bij patiënten met een ziekte of aandoening die de normale functie verzwakt.
Gewichtsverlies
Naast ADHD en narcolepsie, werd Ritalin ook gebruikt om obesitas te behandelen bij patiënten met overgewicht. Een toevoeging van zijn stimulerende werking in het centrale zenuwstelsel is een toename van de hartslag, de snelheid van het metabolisme en een onderdrukking van de eetlust. Hoewel de therapeutische werking voornamelijk wordt gemedieerd door dopamine in neurologische omstandigheden, worden de fysieke effecten veroorzaakt door een toename van de neurotransmitter norepinephrine, een naaste verwant van adrenaline. Bij gebruik in combinatie met een uitgebreid dieet en trainingsplan dat is ontwikkeld met een arts, kan Ritalin een patiënt met een gevaarlijk overgewicht helpen om vet te verliezen en zijn gezondheid te verbeteren. Vanwege het stimulerende effect op het hart, kan Ritalin echter een risico vormen voor mensen met hartaandoeningen. Het is daarom van vitaal belang dat elke patiënt de risico's en voordelen van een Ritalin-behandeling met een arts evalueert.
