De 3 klassieke symptomen van diabetes mellitus zijn polyurie, polydipsie en polyfagie - ook bekend als de 3 P's. Polyurie, polydipsie en polyfagie worden gedefinieerd als respectievelijk een toename van urineren, dorst en honger. De aanwezigheid van de 3 P's is een goede indicatie dat uw bloedsuikerspiegel te hoog kan zijn. Bij type 1 diabetes (T1DM) ontwikkelen deze symptomen zich doorgaans relatief snel en liggen ze meer voor de hand, wat vaak leidt tot de diagnose van de aandoening. Bij type 2 diabetes (T2DM) zijn de 3 P's vaak subtieler en ontwikkelen ze zich geleidelijker. Dientengevolge kunnen mensen met type 2 diabetes deze symptomen over het hoofd zien, hetgeen leidt tot een vertraging in de diagnose.
Klassieke symptomen van diabetes
De 3P's van diabetes zijn meestal een van de eerste symptomen die optreden bij T1DM, maar ze kunnen ook optreden bij andere aandoeningen. Polyurie, of overmatige urineproductie, kan worden geïdentificeerd door 's nachts te moeten plassen, vaker badstofuitstapjes te maken of ongelukjes te moeten doen bij kinderen die zindelijk zijn. Polydipsie, een gevolg van polyurie, wordt gekenmerkt door overmatige dorst. Een toename van de vochtinname als gevolg van polydipsie kan ook bijdragen aan meer urineren.
Polyphagia is de term voor overmatige of toegenomen honger. Het komt voor bij diabetes omdat de bloedsuikerspiegel er niet in slaagt normaal lichaamsweefsel binnen te gaan, waardoor ze een tekort aan brandstof hebben om energie te produceren. Om te compenseren, worden vet en spieren afgebroken en gebruikt voor energie resulterend in gewichtsverlies, gebrek aan energie en vermoeidheid, die meestal worden gezien met T1DM. Tekenen van langdurige hoge bloedsuikerspiegel, zoals wazig zien en tintelingen of gevoelloosheid in handen en voeten, komen vaker voor bij de diagnose met T2DM.
Hoge bloedsuikerspiegel en de 3 P's
De 3 P's van diabetes komen allemaal voort uit hoge bloedsuikerspiegels. Bloedsuiker wordt normaal gefilterd door de nieren maar vervolgens weer opgenomen in het bloed. Wanneer de bloedsuikerspiegel hoog is, kunnen de nieren niet alle suiker opnieuw opnemen en komt het in de urine terecht. Wanneer er suiker in de urine zit, gaat overtollig lichaamswater verloren in de urine en ontwikkelt zich daarom polyurie. Dit verlies van lichaamswater draagt bij tot uitdroging en verhoogde dorst, of polydipsie. Polyfagie ontwikkelt zich wanneer een gebrek aan insuline of een verminderde reactie daarop leidt tot een slechte opname van bloedsuiker in de lichaamsweefsels. Gebrek aan suiker in lichaamscellen leidt tot verminderde energieproductie. Verhoogde honger of polyfagie, resultaten.
Voorkomen van de 3 P's
De 3P's komen vaker voor in T1DM dan T2DM. De medische tekst "Evidence-based Diabetes Care" stelt dat 93 procent van de kinderen en adolescenten polyurie heeft op het moment van diagnose. Polydipsie komt voor in 93 tot 97 procent en gewichtsverlies bij 52 tot 72 procent. T1DM wordt veroorzaakt door de vernietiging van insulineproducerende cellen in de pancreas. De insulinedeficiëntie leidt meestal tot duidelijke symptomen wanneer een kritiek aantal insulineproducerende cellen verloren is gegaan. Daarentegen treedt T2DM op wanneer het lichaam geleidelijk resistent wordt tegen de effecten van insuline. Omdat T2DM zich geleidelijk ontwikkelt, zijn de symptomen meestal minder voor de hand liggend dan bij T1DM en kunnen ze mogelijk niet worden herkend. Mensen met T2DM kunnen jarenlang minimale symptomen hebben voordat ze worden gediagnosticeerd.
Waarschuwingsborden en complicaties
Als u symptomen van diabetes ondervindt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Onbehandelde hoge bloedsuikers leiden soms tot levensbedreigende metabole crises, waaronder diabetische ketoacidose (DKA) en hyperosmolaire hyperglykemische toestand (HHS). Deze aandoeningen kunnen de presentaties zijn van niet-gediagnosticeerde diabetes en kunnen coma of de dood veroorzaken, dus is dringend medische hulp vereist. Naast de 3 P's zijn de symptomen van DKA onder meer: - Een fruitige geur op de adem. - Misselijkheid, braken en buikpijn. - Droge mond en duizeligheid.
DKA komt vaker voor in T1DM, maar kan ook optreden met T2DM. Ongeveer 20 procent van de volwassenen en 30 tot 40 procent van de kinderen heeft DKA op het moment van hun T1DM-diagnose, volgens een artikel uit januari 2002 in 'Diabetes Spectrum'. De auteurs melden ook dat HHS aanwezig is bij 7 tot 17 procent van de mensen wanneer T2DM aanvankelijk wordt gediagnosticeerd. Symptomen van HHS - wat vaker voorkomt bij T2DM dan bij T1DM - zijn: - Extreem hoge bloedsuikerspiegel. - Polydipsia. - Verwarring of slechte concentratie ... - Koorts.
