Werkwijze
Azo is de merknaam voor fenazopyridine hydrochloride. Het is ook verkrijgbaar onder andere namen, waaronder Uristat en Pyridium. Azo werkt als een analgeticum in de urinewegen, dus wordt het vaak aanbevolen voor personen met urinair ongemak door een urineweginfectie (UTI) of recent gebruik van de katheter. Het werkzame bestanddeel wordt snel door de nieren verwerkt en vervolgens in de urine uitgestoten. In de urinewegen zorgt het voor pijnverlichting door de slijmvliezen te verzachten, hoewel het precieze mechanisme nog niet bekend is. Azo bestrijdt geen infecties, maar vermindert eerder de symptomen van infectie of andere vormen van urinaire irritatie. Het is dus nuttig voor urine-ongemak als gevolg van een infectie, maar zal de infectie niet echt genezen. Een in 2004 gepubliceerde studie in het tijdschrift Annals of Family Medicine ontdekte dat slechts 57 procent van de mensen die vrij verkrijgbare (OTC) fenazopyridine kopen, wist hoe de stof werkte, en een onderzoek uit 2003 in de Journal of General Internal Medicine meldde dat dergelijke individuen meer dan het dubbele van het risico om het te nemen in plaats van medisch advies in te winnen.
Typisch gebruik van Azo
Azo Standard is verkrijgbaar als pillen van 95 mg en instructies geven aan dat de juiste dosering twee tabletten tot drie keer per dag is. Een versie met maximale sterkte is ook verkrijgbaar met pillen van 97,5 mg. Recept phenazopyridine wordt geleverd in pillen van 200 mg en gebruikers nemen één pil per keer. Artsen raden vaak aan dat een patiënt Azo de eerste twee dagen van de antibioticabehandeling gebruikt om de pijn en het branden te verlichten terwijl het antibioticum effect heeft. De instructies van het pakket en de meeste artsen waarschuwen tegen Azo voor meer dan twee dagen, omdat het de aanwezigheid van een serieuzer probleem kan maskeren.
Andere effecten
Naast het verlichten van urinewegpijn heeft Azo nog een ander duidelijk effect: het veroorzaakt een verandering in de kleur van urine. Het actieve bestanddeel is een kleurstof en bij de concentraties die het gevolg zijn van het gebruik van OTC- of receptniveau's kleurt het de urine oranje of rood. De kleurstof kan ook enigszins lekken tussen eliminaties, zodat veel gebruikers inlegkruisjes of donker gekleurde onderbroeken dragen. Door deze kleurverandering zijn artsen meestal niet in staat om een urinalyse op kantoor te doen. De typische urinetest voor een UTI omvat het beoordelen van de kleur van urine, wat niet mogelijk is wanneer Azo van kleur verandert. Om deze reden raden sommige deskundigen aan om Azo te gebruiken wanneer een persoon voor het eerst last heeft van urinair ongemak, totdat een arts een diagnose kan stellen. Als Azo een in-office-test onmogelijk maakt, kan een arts het urinemonster afgeven voor een kweek om te bepalen of E. coli of een andere bacteriële boosdoener aanwezig is. De arts kan al dan niet bereid zijn om een antibioticum voor te schrijven voordat de testresultaten binnenkomen.
