De bijnieren liggen bovenop de nieren en produceren verschillende soorten hormonen. De inwendige kern, of medulla, van de bijnieren produceert "stresshormonen" zoals epinefrine - adrenaline - terwijl de buitenste laag of cortex androgenen produceert, de familie van "mannelijke" steroïden die testosteron omvat. De bijnieren zijn een bron van testosteron voor zowel mannen als vrouwen.
Steroid productie
Cholesterol vormt de bouwsteen van steroïde hormonen. Met behulp van de eiwit-steroïdogene acute regulator of StAR pendelt cholesterol naar de mitochondriën, waar enzymen het omzetten in het steroïde hormoon pregnenolon. Via één route van chemische reacties die door verschillende enzymen worden gekatalyseerd, kunnen bijniercellen pregnenolon in hydroxyprogesteron en vervolgens in bijnier androgenen zoals testosteron veranderen.
Bijnierstructuur
Het buitenste gedeelte of de cortex van de bijnier produceert verschillende steroïde hormonen in gedefinieerde zones of lagen. Elke zone bevat een verschillende reeks uitgangsproducten en enzymen die in specifieke stappen van steroïdeproductie werken, en hun beschikbaarheid beperkt de soorten steroïden die elke zone kan produceren. De diepste laag van de bijnierschors, de zona reticularis, is het enige deel van de bijnier dat adrenale androgenen maakt.
Testosteronconversie
De zona reticularis van de bijnier zelf produceert een kleine hoeveelheid testosteron, terwijl voornamelijk "zwakke" androgenen zoals dehydroepiandrosteron of DHEA en DHEA-sulfaat of DHEA-S in het bloed worden afgescheiden. In vergelijking met testosteron binden DHEA en DHEA-S minder efficiënt aan de androgeenreceptoren die hormoonsignalen omzetten in cellulaire resultaten. Sommige doelwitweefsels voor DHEA en DHEA-S zetten die zwakke androgenen om in testosteron, waardoor de sterkte van de cellulaire respons wordt versterkt. Wanneer wetenschappers 'bijniertestosteron' noemen, bedoelen ze echt testosteron als gevolg van de doelweefselconversie van DHEA en DHEA-S geproduceerd door de bijnieren. Op deze rotonde vormen de bijnieren een belangrijke bron van testosteron.
Effecten bij mannen
Bij mannen verbleekt de bijdrage van testosteron afkomstig van de bijnieren onbeduidend in vergelijking met de normale output van testosteron uit de testikels. Ofwel over-secretie of onder-secretie van bijnierandrogenen heeft meestal geen merkbare gevolgen bij mannen.
Effecten bij vrouwen
De eierstokken maken testosteron, maar het meeste wordt onmiddellijk omgezet in oestrogeen, dus bij vrouwen zijn de bijnieren de primaire bron voor testosteron. Het meest opvallende effect van testosteron afkomstig van de bijnier bij vrouwen is het voorkomen van schaamhaar en okselshaar. Wanneer vrouwen te veel van de bijnier afgeleid testosteron hebben, lijden ze aan masculinisatie of virilisatie, en omvatten een reeks kenmerken zoals onregelmatige menstruatieperioden, krimp van de borsten en clitoris, acne, lage stem, overtollig dik haar op het gezicht en andere "mannelijke typische 'lichaamsdelen' en typische mannelijke spierontwikkeling, zegt de Merck-handleiding.
Na de menopauze, wanneer de eierstokken de oestrogeenproductie sterk verminderen, wordt de omzetting van van de bijnier afkomstige testosteron in oestrogeen een belangrijke bron van "vrouwelijke" hormonen.
