De nationale sport van Japan sinds 1909, sumoworstelen heeft wortels die 1500 jaar teruggaan. Archeologisch bewijs suggereert dat sumo deel uitmaakte van prehistorische landbouwrituelen uitgevoerd om de goden te sussen en goede gewassen te verzekeren. Sumo wordt al eeuwenlang gebruikt tijdens koninklijke ceremonies en tegenwoordig is het een populaire professionele sport. Sumo-worstelaars dragen een "mawashi", een zware stoffen lendendoek, die verschillende worstelaars verschillende manoeuvres gebruiken om zich vast te grijpen en vast te houden om een voordeel te behalen tijdens wedstrijden.
hiërarchie
"Rikishi", Japans voor "sterke man", eet, slaap en train het hele jaar door in een "heya", een sumostal van ongeveer 15 worstelaars. Het trainingsschema en de dagelijkse routine van elke worstelaar hangen af van zijn rang in een strikte hiërarchie. Zelfs de mawashi van lager gerangschikte worstelaars moeten gemaakt zijn van een ander weefsel dan mawashi gedragen door hoger gerangschikte worstelaars. De zachtste worstelaars doen al het werk, inclusief het koken en serveren van de 'chanko-nabe', een rijke groente- en vleesstoofpot geserveerd met rijst. Sumoworstelaars eten slechts twee maaltijden per dag, maar verbruiken enorme porties en nemen dutjes na de maaltijd om aan te komen.
Ring kleding
De mawashi is een dikke, 30 meter lange gordel die een worstelaar meerdere malen om zijn lichaam wikkelt en stevig aan de achterkant knoopt. Sumoworstelaars geloven dat de levenservaring verdwijnt in de was, dus mawashi worden nooit witgewassen. Worstelaars dragen canvas mawashis tijdens het trainen. Tijdens toernooien dragen de meest gerangschikte worstelaars verschillend gekleurde zijden mawashis terwijl lager gerangschikte worstelaars zijn beperkt tot zwart katoen. Afhankelijk van de individuele stijl, kan een worstelaar's mawashi strak omwikkeld zijn en moeilijk voor tegenstanders om te grijpen of losjes omwikkeld met voldoende speling om de snelle ruk van een tegenstander af te schrikken.
Andere kleding
De sumo-hiërarchie scheidt worstelaars in verschillende afdelingen binnen veel gerangschikte groepen. Worstelaars verdienen geen salaris tot ze de laagste divisie bereiken in de top-ranked "sekitori" -groep. Rikishi draagt een traditionele Japanse kimono of "yukata", een lichte, katoenen badjas, wanneer ze de heya verlaten. Hun haar wordt te allen tijde gedragen in een "chonmage" of een topknot. Sekitori-worstelaars dragen uitgebreide "oichomage" -topknopen die op een gingko-blad lijken. Tijdens inleidingen op toernooien, draagt sekitori een "keshomawashi", een vloer-lengte, extravagant geborduurd schortachtig kledingstuk.
Tsuna
Een grootkampioen "yokozuna" sumoworstelaar heeft een eigen toegang tot de ring tijdens officiële toernooien en tentoonstellingen en draagt een "tsuna", een touw met vijf hangende strengen ruitvormige, papieren rechthoeken, wanneer deze aan het publiek worden gepresenteerd. De tsuna geeft de yokozuna een semi-goddelijke status en het recht om deel te nemen aan vele religieuze ceremonies. Shogun Yoshida Oikaze verleende voor het eerst de titel van yokozuna en de tsuna als een symbool van kracht en waardigheid aan twee sumoworstelaars in 1789.
