Rehabilitatietherapieën voor overlevenden van een beroerte zijn een middel voor individuen om met meer succes te bewegen, te handelen of te spreken. Fysiotherapie, ergotherapie en logopedie alle richten zich op openlijk gedrag. Het gebruik van games om de hersenen opnieuw te trainen is recenter en houdt verband met onze wetenschappelijke en technologische vooruitgang
Mirror Trick
In 1996 vroegen neuoroloog Dr. Vilayanur S. Ramachandran en zijn collega's geamputeerden om een virtuele realty-box te gebruiken (een spiegel die in het midden van de lijn werd geplaatst) om de reflectie van hun ontbrekende ledemaat te ervaren. Een persoon met een geamputeerde linker ledemaat plaatste bijvoorbeeld hun rechter ledemaat voor de spiegel en het resultaat was de reflectie van het linkerlid in de ruimte. Een van de meest intrigerende resultaten was dat verschillende patiënten die fantoompijn in de ledematen ervoeren de hersenen opdracht gaven de vuist van de ontbrekende ledemaat te onthullen door een weerspiegeling van de ledematen te observeren. Toen de hersenen toekeken hoe de gesimuleerde vuist ongekamd werd, werd de fantoompijn in ledematen verwijderd.
Sinds de eerste gepubliceerde studie van Ramachandran is de zogenaamde "spiegeldoos" in verschillende onderzoeken gebruikt als een strategie voor functioneel herstel bij patiënten met een beroerte. In een onderzoek uit 2003 dat werd gerapporteerd in "Archives of Physical Medicine & Rehabilitation", werd bijvoorbeeld een spiegelkast gebruikt, samen met een denkbeeldige beweging met overlevenden van chronische stadiumslag, om een middel te bieden om goede voorbeelden te geven van beweging voor de hersenen om beweging te oefenen door de verminderde ledematen. Het 4 weken durende protocol bevatte gesimuleerde oefeningen op een verscheidenheid aan eenvoudige en complexe actiescènes. Hoewel de deelnemers zich in de chronische fase bevonden (meer dan 1 jaar na een beroerte) en de interventie geen fysieke oefening betrof, werden de feitelijke prestaties van de beschadigde ledematen na de simulatiepraktijk beter.
De virtuele wereld van de Wii
Een hightech-versie van virtual realty wordt aangeboden via het Nintendo Wii-systeem. Individuen loggen in als een avatar die hun grootte en statuur weerspiegelt en een verscheidenheid aan sporten speelt.
In 2009 rapporteerden onderzoekers van de University of Queensland in Australië dat ervaring met de Wii Fit resulteerde in een onmiddellijk effect op balans en kracht. In 2010 voltooit het St. Michael's Hospital in Toronto een klinisch onderzoek naar de verbetering van de prestaties van CVA-overlevenden. Patiënten die zijn toegewezen aan de Wii-groep, ontvangen een intensief programma dat bestaat uit acht Wii-spelessies van 60 minuten over een periode van 14 dagen.
Er zijn ook enkele case-studies die hebben gerapporteerd over de waarde van het gebruik van de virtuele wereld van Wii om de motorprestaties te verbeteren. Een studie gepubliceerd in "Fysiotherapie" in 2008 rapporteerde bijvoorbeeld over een adolescent met een hersenverlamming die deelnam aan trainingssessies met Wii-sportspellen zoals boksen, tennis, bowlen en golfen. Verbeteringen in visuele perceptuele verwerking, posturale controle en functionele mobiliteit werden gemeten na de training en positieve resultaten werden gevonden op de beperkingen en functionele niveaus.
Terwijl spiegelreflectie de hersenen kan laten denken dat een ledemaat aanwezig is en goed werkt, dwazen de Wii de hersenen in het denken dat de persoon in een compleet andere omgeving werkt.
Robot-ondersteunde spellen
De meest technologische hersenspellen voor beroerte revalidatie gebruiken robots. Verschillende groepen onderzoekers ontwikkelen robotapparaten en protocollen voor hun gebruik. Veel van de apparaten zijn specifiek voor armbeweging. In een in 2008 gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift "Brain" ontvingen chronisch overlevenden van een stadium van beroerte drie weken therapie met een handpolsrobot die assistentie zou bieden wanneer dat nodig was. De robot kan bijvoorbeeld een hand sneller of nauwkeuriger naar een bewegend doel verplaatsen. Na deze training waren er twee belangrijke effecten. Ten eerste vertoonden deelnemers die in alle sessies robotische assistentie ontvingen (in tegenstelling tot slechts de helft van hen) de grootste functionele winst. Ten tweede onthulde hersenscannen met MRI verhoogde sensorimotorische cortex-activering gedurende de periode van de therapie, wat aantoont dat werken met de robot veroorzaakte veranderingen in de hersenen.
Een nadeel van het gebruik van robots is dat de toegang relatief beperkt is. Gewoonlijk is het gebruik beperkt tot personen die deelnemen aan onderzoek in een revalidatiecentrum of die een behandeling ontvangen in een kliniek die is gehuisvest in een medische onderzoeksomgeving.
