De nieren zijn essentiële organen die verantwoordelijk zijn voor de bloedfiltratie. Elke nier bestaat uit een buitencortex dat rijk is aan bloedvaten en een innerlijke medulla. Zowel de cortex als de medulla bevatten miljoenen nefronen, de functionele eenheden van de nier die werken om het bloed te filteren. Volgens het National Space Biomedical Research Institute filteren de nefronen dagelijks ongeveer 43 liter water. Elke nephron bestaat uit verschillende kleine tubuli, die zijn bekleed met kubusvormige epitheelcellen. De kubusvormige cellen in de tubuli vervullen een reeks functies bij het filteren van het bloed.
Ionenwisseling
Een belangrijke rol van de blokvormige cellen in de niertubuli is ionenuitwisseling. Ionen zijn componenten van zoutmoleculen die oplossen in het water in het bloed en in het lichaam circuleren. Tafelzout, natriumchloride, breekt in natrium- en chloorionen in de bloedbaan. Kubusvormige cellen in de nieren spelen een rol bij het reguleren van de resorptie van ionen uit het bloed. Kubusvormige cellen in de niertubuli bevatten eiwitten, ionenpompen genoemd, die de stroom natrium- en kaliumionen in en uit de kubusvormige cellen regelen, volgens het handboek 'Color Textbook of Histology' uit 2001. De kubusvormige cellen pompen vervolgens de ionen in andere delen van de nieren voor verdere verwerking en absorberen andere ionen uit het bloed. Deze ionenwisseling speelt een rol bij het reguleren van de bloeddruk.
Suiker absorptie
Een andere belangrijke rol van cuboidale cellen in de tubuli van de nieren is glucose of bloedsuikerspiegel, absorptie. Suiker uit het bloed wordt uitgefilterd tijdens de bloedfiltratie en de glucose verzamelt zich in de nier voor absorptie door de blokvormige cellen. Het "Color Textbook of Histology" geeft aan dat 100 procent van de bloedglucose door de blokvormige cellen wordt geresorbeerd. Aangezien het niet-absorberen van suiker zou leiden tot energieverlies door een gebrek aan glucose, is reabsorptie van suiker vereist om het metabolisme te stimuleren.
In sommige gevallen, zoals bij slecht gecontroleerde diabetes, leggen de extreem hoge hoeveelheden suiker in het bloed de nieren onder druk, zodat ze de suiker niet volledig kunnen absorberen. Als gevolg hiervan lekt er wat bloedsuikerspiegel in de urine en draagt het bij aan het overmatig urineren dat sommige diabetici ervaren.
Water afstotend
Een andere belangrijke rol van de kubusvormige cellen in de niertubuli is waterretentie en de controle over vloeistofverlies. Vloeistoffen in het lichaam hebben een gereguleerde osmotische balans, een gereguleerde hoeveelheid zouten, suikers of eiwitten die op elk moment in het bloed zijn opgelost. Wanneer zout- of suikeruitwisseling plaatsvindt in de kubuscellen in de nieren, wordt het gekoppeld aan wateruitwisseling om de osmotische balans te behouden. Als de nieren te veel of te weinig zout of suiker absorberen, wordt de waterbalans in het lichaam ook uit balans gebracht.
Als er te veel zout in het lichaam zit en de kubusvormige cellen in de nieren abnormaal hoge suikerspiegels moeten opnemen, moeten deze cellen ook abnormaal hoge niveaus van water absorberen om de osmotische balans te behouden. Het resultaat is een toename in vloeistofniveaus in het lichaam, waardoor het water vast blijft zitten en een opgeblazen gevoel ontstaat. Als glucose verloren gaat in de urine, wat kan voorkomen bij diabetes, dan accumuleert het water ook in de urine, wat leidt tot meer urineren en uitdroging. Een chronische onbalans in waterretentie kan de nieren belasten en tot andere gezondheidsproblemen leiden.
