Tonsillitis is een aandoening waarbij de amandelen, klonten vlezig weefsel aan elke kant achter in de keel, worden geïnfecteerd door een virus of bacterie. Virale tonsillitis verdwijnt vaak zonder enige specifieke behandeling; echter, bacteriële tonsillitis kan het toedienen van antibiotica vereisen om de infectie te laten verdwijnen. Onbehandeld, kan tonsillitis resulteren in een verscheidenheid aan complicaties.
Slaapapneu
Tonsillitis zorgt ervoor dat de tonsillen opgezwollen raken. Indien onbehandeld, kan deze zwelling een luchtwegobstructie veroorzaken en normale ademhaling verstoren. Dit kan slaapapneu veroorzaken, een toestand waarbij de ademhaling tijdens de slaap intermitterend stopt of erg oppervlakkig wordt.
Patiënten die aan slaapapneu lijden, kunnen 5 tot 30 pauzes hebben tijdens een enkele nachtrust, volgens het National Heart Lung and Blood Institute. Slaapapneu verstoort de slaap, wat resulteert in slaperigheid overdag.
Abces
Wanneer de amandelen worden geïnfecteerd, produceren ze pus, wat een stroperige vloeistof is bestaande uit witte bloedcellen, celafval en dode cellen. De pus kan vast komen te zitten in de ruimte tussen de zachte weefsels van de amandelen en resulteren in een abces. De pus in het abces kan in de bloedbaan lekken, wat verdere complicaties kan veroorzaken.
Een abces kan aspiratie of drainage vereisen. Omdat sommige ruimtes moeilijk fysiek te bereiken zijn, kan het draineren van het abces moeilijk zijn.
Acute glomerulonefritis
In sommige zeldzame gevallen kan tonsillitis veroorzaakt door stammen van streptokokkenbacteriën leiden tot nierontsteking, een aandoening die bekend staat als acute glomerulonefritis (AGN). De glomeruli zijn de kleine filterschermen in de nieren die verantwoordelijk zijn voor het verwijderen van afvalproducten uit het bloed. Wanneer de bacteriën die de tonsillen infecteren in de bloedbaan terechtkomen, kunnen de bacteriën hun weg vinden naar de glomeruli. Het immuunsysteem van het lichaam reageert door ontsteking teweeg te brengen, waardoor littekenweefsel kan ontstaan. Het littekenweefsel interfereert met het vermogen van de glomeruli om het bloed effectief te filteren, resulterend in AGN.
Reumatische koorts
Reumatische koorts kan zich ontwikkelen, vooral bij kinderen, na een infectie door de bacterie Streptococcus stam A. Reumatische koorts is het resultaat van een vertraagde reactie van het immuunsysteem op de bacteriën. Het veroorzaakt ontsteking van de gewrichten, huiduitslag, koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid en maagpijn.
Behandeling van reumatische koorts omvat de toediening van antibiotica om de bacteriën te bestrijden, ontstekingsremmende medicijnen om de gewrichtsontsteking te verminderen en bedrust. Ernstige gevallen kunnen ziekenhuisopname vereisen. Omdat reumatische koorts ontstekingen in de kleppen van het hart kan veroorzaken, zijn diagnose en behandeling noodzakelijk.