Hoewel het slijtage-type van artritis, of artrose, veel vaker voorkomt dan reumatoïde artritis, hebben beide vaak een invloed op de handen. Diagnose van reumatoïde artritis, volgens het classificatiesysteem van de American College of Rheumatology / European League Against Rheumatism 2010, wordt gedaan door het type gewrichtsbetrokkenheid, de duur van de symptomen en de resultaten van specifieke bloedtesten te beoordelen. De eerste symptomen van deze auto-immuunziekte kunnen variëren en kunnen vermoeidheid, lage koorts, spierpijn en depressie omvatten. De ziekte richt zich vooral op de kleine gewrichten van de handen en voeten, waardoor ontsteking, pijn en zwelling. In de loop van de tijd kan dit leiden tot verminderde beweging, zwakte en zichtbare misvormingen in de handen.
Gewrichtspijn en zwelling
Pijn in de hand gewrichten is een veel voorkomende reumatoïde symptoom, met meer dan 90 procent van de mensen na twee tot vier jaar van de ziekte getroffen, volgens een studie uit juli 2010 gepubliceerd in de "Journal of Rehabilitation Medicine." Bij het begin van de ziekte heeft echter slechts ongeveer een kwart van de patiënten handproblemen. De handpijn gaat meestal gepaard met gewrichtszwelling en de aangetaste gewrichten kunnen licht rood zijn of warm aanvoelen. Gewrichten worden vaak aangetast aan beide zijden van het lichaam.
Gewrichtsstijfheid en spierzwakte
Gewrichten kunnen stijf aanvoelen, vooral 's ochtends. Ochtendstijfheid die minstens een uur aanhoudt is typerend voor reumatoïde artritis. Daarentegen verdwijnt ochtendstijfheid door artrose vaak binnen een half uur. Bij reumatoïde artritis beïnvloedt de spierzwakte in de handen ongeveer evenveel mensen als gewrichtsstijfheid. Sommige mensen kunnen niet goed een vuist vormen. De spieren van de handen kunnen ook krimpen en zwakker worden door niet meer te gebruiken. Zwakte, pijn en stijfheid kunnen bijdragen aan problemen met taken zoals het openen van potten, draaiende deurknoppen en typen.
Deformatie van de pols
Veel mensen met reumatoïde artritis hebben polssymptomen al vroeg en de polsbetrokkenheid neemt na 10 jaar toe tot 90 procent, volgens een studie uit september 2014 in het "World Journal of Orthopedics." Het meest voorkomend is de gezamenlijke instabiliteit aan de pinkzijde van de pols, waarbij een van de onderarmbeenderen, de ellepijp, enigszins uitsteekt. De hand kan ook worden gedevieerd naar de duimzijde van de pols toe te schrijven aan voortdurende gezamenlijke vernietiging.
Vinger vervorming
Vingerafwijkingen zijn aanwezig in ongeveer 10 procent van de mensen na acht jaar ziekte. Ze kunnen de knokkels en de set vingergewrichten voorbij de knokkels betrekken. Vervormingen treden op vanwege gewrichtsvernietiging en beschadiging van de ligamenten en pezen die normaal de vingerbotten op hun plaats houden. De vingers kunnen van de duim weggekanteld worden. De vingertoppen kunnen ook in de richting van de polen wijzen met het dichtstbijgelegen vingergewricht naar boven gebogen, zoals de nek van een zwaan. Bij een andere soortgelijke vingervervorming buigt het gewricht dat zich het dichtst bij de knokkel bevindt naar boven.
Andere handsymptomen
Gewrichtsontsteking kan ook schadelijke effecten hebben op de zenuwen in de hand. Maximaal één op de vijf mensen kan verlies van gevoel of het gevoel van spelden en naalden in de hand ondervinden van het aan reumatoïde artritis gerelateerde carpaal tunnel syndroom, volgens een beoordeling uit april 2014 in het "Journal of Polish Orthopedics and Traumatology." Onder de huid bevinden zich stevige knobbeltjes, ook wel bekend als reumatoïde knobbeltjes in de hand en vingers.
