Zout - of het nu om tafelzout of een aantal andere chemische zouten gaat - heeft een significant effect op eiwitten. Zout hardt of chemisch "kookt" sommige eiwitten, en je gebruikt de componenten van tafelzout bij de vertering en opname van eiwitten. Zouten hebben ook invloed op eiwitten in het lichaam.
Zout
Er zijn twee manieren om het woord 'zout' te interpreteren. Technisch gezien is een zout een chemische verbinding die bestaat uit geladen deeltjes, zowel positief als negatief. In het gewone spraakgebruik verwijst zout echter meestal naar natriumchloride, wat tafelzout is, en dat bestaat uit positief geladen natriumdeeltjes chemisch gecombineerd met negatief geladen chloride-deeltjes. Er zijn echter veel andere gebruikelijke zouten; baking soda is een zout, roest is een zout en het calciumcarbonaat in oesterschelpen is een zout.
uitharding
Een van de effecten van zout op een eiwit is het te genezen, wat betekent dat het zout water helpt af te voeren en de groei van bacteriën te remmen. Dit is gunstig omdat het vlees conserveert en het langer veilig houdt om te eten dan het anders zou zijn, vooral als er geen koeling is. Tafelzout is een van de zouten die gewoonlijk worden gebruikt om de eiwitten in vlees te genezen, maar een ander veel voorkomend uithardend zout is natriumnitriet, dat in veel spek- en hamproducten wordt gebruikt.
Spijsvertering en absorptie
Hoewel u geen zout in uw voedsel nodig heeft om het te verteren en te absorberen, gebruikt u de componenten van tafelzout - natrium en chloride - om voedingsstoffen uit uw voedsel te extraheren. In haar boek "Human Physiology" legt Dr. Lauralee Sherwood uit dat een deel van het proces van het afbreken van de eiwitten in uw voedsel afhangt van zoutzuur, dat u uit chloride maakt. Je hebt ook natrium in je lichaam nodig om de bouwstenen van eiwitten in de bloedbaan op te nemen.
Eiwitten in cellen
Zouten beïnvloeden de eiwitten in cellen en celmembranen. Sommige eiwitten, genaamd perifere membraaneiwitten, nemen deel aan de regulatie van transportermoleculen en celcommunicatie, verklaren Dr. Reginald Garrett en Dr. Charles Grisham in hun boek "Biochemistry." Overtollig zout in een oplossing kan de perifere membraaneiwitten uit een cel doen kloppen. Verder kunnen zouten eiwitten ontvouwen, waardoor ze niet-functioneel worden, omdat de vorm van een eiwit het zijn functionaliteit geeft.
