Aloë vera wordt al lang gebruikt in de volksgeneeskunde. Genezers bereiken voor aloë vera meestal als een hulpmiddel om wonden te genezen, brandwonden te kalmeren en de buitenhuid te hydrateren. Intern genomen, heeft Aloe medische toepassingen als een laxeermiddel en een "anthelminticum" - gebruikt om parasitaire wormen uit een geïnfecteerd spijsverteringsstelsel te verwijderen. Onlangs echter duikt aloë steeds meer op in zijn onvervalste vloeibare vorm, bedoeld als een drankje. De gezondheidsclaims zijn talrijk, maar sommigen vinden dat het sterk smakende sap rustgevend is voor keel, maag en spijsverteringskanaal.
Wat maakt Aloe werk
Aloë bestaat bijna volledig uit water maar omvat stoffen die bekend staan als glycoproteïnen en polysacchariden. De eerste dempt de ontstekingsreactie en vermindert pijn, waardoor het genezingsproces wordt versneld. De laatste stimuleert de groei en het herstel van huidweefsels. De MMC zegt verder dat "deze stoffen ook het immuunsysteem kunnen stimuleren". Aloë's ontstekingsremmende eigenschappen zijn waarschijnlijk de reden voor haar reputatie als een kalmerende drank.
Aloe Vera Juice vs. Aloë Vera Gel
Als je wilt proberen aloë vera te drinken, probeer dan niet de gelvorm in te slikken, want het is geen product van voedingskwaliteit. Aloe vera-gel is eigenlijk een verdikte vorm van aloë vera-sap, met een natuurlijk agens genaamd carrageen. Aloë vera sap, in tegenstelling tot gel, is niet-actueel en vervaardigd als een voedingssupplement.
Aloë smakelijk maken
De meeste mensen vinden niet-gearomatiseerde aloë onverbeterlijk sterk en bitter, waardoor het een hele klus is om de aanbevolen 2 tot 8 ounce per dag te drinken. Om aloë meer drinkbaar te maken, kun je de rimpelende smaak met een andere vloeistof doorknippen. Meng het met sap, klop het in een smoothie of giet een of twee glazen in een groot glas gezoete ijsthee.
Voorzichtig gebruiken
In een artikel in het Shape Magazine over drinkbaar aloë, behandelt Dr. Mike Roussell de verbijsterende bevindingen van een twee jaar durend onderzoek dat werd uitgevoerd door het National Toxicology-programma. In de studie voedden wetenschappers ratten met het hele blad extract van aloë vera sap en ontdekten ze precancereuze groei in de dikke darm van de knaagdieren. Dr. Roussell legt echter uit dat het ongefilterde aloë uit onbewerkte hele bladeren een verbinding bevat die Aloin wordt genoemd en die in veel minder hoeveelheid aanwezig is in ontkleurd aloë-sap. Hij merkt op dat, hoewel we niet weten wat menselijke studies zouden onthullen, de knaagdierresultaten voorzichtigheid zouden moeten aanmoedigen totdat verder onderzoek meer gegevens blootlegt.
