Methadon is een synthetische opioïde narcotische drug die voornamelijk wordt gebruikt voor de behandeling van ontwenning van andere opioïden, zoals heroïne en oxycontin, meldt het Office of National Drug Control Policy. Als krachtige pijnstiller wordt methadon door de ONDCP op lange termijn als veilig beschouwd. Uit onderzoek blijkt echter dat het medicijn nog steeds verschillende effecten op zowel de hersenen als het lichaam kan produceren bij langdurig gebruik.
Eliminatie van onbedwingbare trek naar andere opiaatmedicijnen
Het primaire, gewenste langetermijneffect waarvoor methadon wordt aangegeven, is het wegnemen van hunkeren naar andere opiaatmedicijnen. Volgens de Universiteit van Maryland Center for Substance Abuse Research, het bereiken van dit belangrijkste effect omvat een zorgvuldige bewaking van de dosering door medische professionals die het medicijn afzien. Wanneer een persoon een langdurige behandeling met methadon begint, wordt zijn dosis getitreerd of stapsgewijs verhoogd tot een niveau waarop het na verloop van tijd zal stabiliseren. Deze titratie maakt het mogelijk dat de individuele ontvangende behandeling geleidelijk tolerant wordt voor het medicijn, waardoor het optreden van algemene fysiologische en psychologische effecten zoals sedatie, misselijkheid, constipatie en veranderde cognitieve functie wordt verminderd.
Veranderingen in gezondheid en levensstijl
Na het nemen van methadon gedurende een periode van een jaar of langer, meldt de National Highway Traffic Safety Administration, melden de meeste herstellende opiaatverslaafden geen bijwerkingen. Long- en ademhalingsproblemen kunnen echter nog steeds optreden na langdurig gebruik van methadon, meldt de Universiteit van Maryland. Methadon vermindert, net als andere opioïden, de productie van testosteron bij zowel mannen als vrouwen en kan bij vrouwen gedurende lange perioden interfereren met menstruatiecycli. Bovendien kan langdurig gebruik van methadon ook leiden tot een verminderd libido en seksuele disfunctie bij mannen en vrouwen, aldus het National Cancer Institute. Deze soorten effecten variëren per persoon en dosering, maar ze hebben het potentieel om iemands levensstijl en gezondheid te veranderen, en moeten worden afgewogen tegen het therapeutische effect van het langdurig innemen van methadon.
Geneesmiddelinteracties
Ook het langdurig gebruik van methadon kan bepaalde bijwerkingen veroorzaken van interacties met andere chemicaliën. Zelfs nadat iemand meer dan een jaar methadon heeft ingenomen, kan het drinken van alcohol de depressieve effecten van methadon aanzienlijk verbeteren, wat leidt tot problemen zoals ademhalingsdepressie en zware sedatie. Geneesmiddelen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken, waaronder barbituraten en benzodiazepines zoals diazepam, clonazepam, lorazepam en alprazolam, hebben de potentie om de sederende effecten van methadon te versterken, zelfs nadat de tolerantie voor methadon al lang is vastgesteld. Een andere interactie van noot is dat tussen methadon en voorgeschreven opioïde geneesmiddelen. Aangezien methadon is ontworpen om de opioïde receptoren van de hersenen te bezetten en de effecten van andere geneesmiddelen in deze klasse effectief te blokkeren, zullen pijnstillers op recept, zoals codeïne en hydrocodon, niet effectief zijn bij de behandeling van pijn die ontstaat door de analgesie die methadon produceert.
Afhankelijkheid en terugtrekking
Het Office of Drug Control Policy erkent dat langdurig gebruik van methadon nog steeds langdurig gebruik van een krachtig opioïde is, en hoewel methadon de kwaliteit van leven van een ex-verslaafde kan verbeteren, is het zeer verslavend. Afhankelijkheid is een belangrijk effect van langdurig gebruik van methadon, en de onaangename tegenhanger daarvan - terugtrekking. Na lang gebruik van methadon zal een persoon die plotseling stopt met het gebruik van methadon, meestal 48 uur na de laatste dosis ontwenningsverschijnselen ervaren. Deze effecten omvatten zweten, krampen, spierpijn, misselijkheid, koude rillingen, loopneus en intense hunkeren naar meer methadon. Hoewel de effecten van terugtrekking uit langdurig gebruik van methadon niet zo ernstig zijn als die van opioïden zoals heroïne en morfine, meldt de NHTSA, blijven ze langer aanwezig. Bij het afstappen van methadon na langdurig gebruik, is een trage en geleidelijke dosistitratie naar beneden toe aan te raden om deze onplezierige ontwenningsverschijnselen te voorkomen.
