Bijna 1 op de 5 Amerikaanse volwassenen heeft te maken met een angststoornis in een bepaald jaar, volgens het National Institute of Mental Health. Angststoornissen medicijnen worden soms gebruikt als een onderdeel van de behandeling van angststoornissen. Deze geneesmiddelen veranderen de niveaus van verschillende chemische boodschappers in de hersenen, wat kan leiden tot verminderde angst en gerelateerde symptomen. Zoals met elk medicijn, kunnen anti-angst medicijnen bijwerkingen hebben. Verminderde eetlust en gewichtsverlies zijn niet vaak voorkomende bijwerkingen van medicijnen die worden gebruikt om angst te behandelen, maar kunnen voorkomen bij sommige mensen die bepaalde medicijnen gebruiken. Gewichtsverlies gerelateerd aan anti-angst medicatie is meestal minimaal en zelden een reden tot bezorgdheid.
benzodiazepines
Geneesmiddelen in de benzodiazepine-medicatiegroep werken als verzwikkelaars van het centrale zenuwstelsel, wat betekent dat ze de hersenactiviteit remmen. Dit effect maakt benzodiazepines nuttig als sedativa, slaapmiddelen, anticonvulsiva en anti-angst medicijnen. Veelvoorkomende voorbeelden zijn alprazolam (Xanax), diazepam (Valium), lorazepam (Ativan), triazolam (Halcion) en clonazepam (Klonopin). Benzodiazepinen werken snel en treden gewoonlijk binnen enkele minuten tot een uur na een orale dosis in werking. Misselijkheid, duizeligheid, braken, maagklachten en over-sedatie zijn mogelijke bijwerkingen die kunnen leiden tot gewichtsverlies. Benzodiazepines worden echter meestal niet aanbevolen voor langdurig gebruik om angstgevoelens te beheersen vanwege het grote risico op afhankelijkheid en verslaving. Aanzienlijke gewichtsverlies is onwaarschijnlijk bij kortdurende behandeling met benzodiazepine.
Venlafaxine en Desvenlafaxine
Venlafaxine (Effexor) en desvenlafaxine (Pristiq) zijn nauw verwante geneesmiddelen in de klasse van serotonine en norepinefrine-heropnameremmers (SNRI's). Net als andere SNRI's worden venlafaxine en desvenlafaxine gebruikt om depressie te behandelen. Venlafaxine is ook goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor de behandeling van gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis en sociale fobie. Vanaf 2016 is desvenlafaxine niet goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van angststoornissen, maar sommige artsen schrijven het voor dit doel voor. Deze medicijnen hebben geen directe angstverschijnselen, maar kunnen de chemische balans in de hersenen veranderen, wat leidt tot verminderde symptomen van een angststoornis gedurende enkele weken tot maanden. Verminderde eetlust leidend tot gewichtsverlies is gemeld als een mogelijk neveneffect van zowel venlafaxine als desvenlafaxine. Dit effect is echter ongebruikelijk en de hoeveelheid gewichtsverlies is meestal niet van invloed op de algehele gezondheidstoestand.
Buspirone
Buspirone is een anti-angst medicijn dat voor het eerst werd goedgekeurd door de FDA in 1986 voor de behandeling van angststoornissen. Het medicijn verschilt chemisch van de benzodiazepinen, is minder verdovend en veroorzaakt geen afhankelijkheid die leidt tot potentiële verslaving. In tegenstelling tot de snelwerkende benzodiazepines worden de angstaanjagende effecten van buspiron niet gedurende meerdere weken gerealiseerd. Daarom is het medicijn niet nuttig voor de behandeling van acute angst. Buspirone kan gastro-intestinale bijwerkingen hebben, waaronder misselijkheid, braken, droge mond, maagklachten, obstipatie en diarree. Deze bijwerkingen - die ongewoon zijn en vaak in de loop van de tijd afnemen - kunnen mogelijk leiden tot gewichtsverlies.
MAO-remmers
Oudere antidepressiva geneesmiddelen die monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) worden genoemd, worden soms voorgeschreven om bepaalde angststoornissen te behandelen als andere behandelingen en medicatie niet effectief zijn geweest. Voorbeelden zijn fenelzine (Nardil) en tranylcypromine (Parnate). Net als nieuwere antidepressiva, veranderen MAO-remmers de balans van chemische boodschappers in de hersenen, wat kan leiden tot verminderde angststoornis-gerelateerde symptomen. Enig gewichtsverlies is mogelijk met MAO-remmers vanwege bijwerkingen zoals misselijkheid, droge mond en maagklachten. Gewichtstoename komt echter vaker voor bij deze geneesmiddelen. Dieetbeperkingen zijn noodzakelijk tijdens het gebruik van een MAOI, dus dit kan een factor zijn bij het verliezen van gewicht voor sommige mensen.
Praat met uw arts
Artsen en therapeuten creëren geïndividualiseerde behandelplannen voor mensen met een angststoornis. Andere geneesmiddelen dan de genoemde kunnen in sommige gevallen worden aanbevolen, die mogelijk uw eetlust en gewicht kunnen beïnvloeden. Als u tijdens uw behandeling last heeft van gewichtsverlies, overleg dan met uw arts om te bepalen of het verband houdt met uw medicatie of mogelijk met een andere medische aandoening. Dit is vooral belangrijk als u nieuwe symptomen ervaart samen met het gewichtsverlies.
Gereviewd en herzien door: Tina M. St. John, M.D.
