Auto-immuunziekten komen voor als gevolg van een storing van het immuunsysteem, waardoor het gezonde cellen en weefsels in het lichaam aanvalt. De Amerikaanse Autoimmune Related Diseases Association meldt dat 23,5 miljoen Amerikanen lijden aan een auto-immuunziekte, die hoger is dan de 22 miljoen mensen die lijden aan hartziekten. Met tussen de 80 tot 100 ziekten waarvan bekend is dat ze auto-immuunkenmerken vertonen en omdat veel auto-immuunziekten veel organen tegelijkertijd treffen, vertonen auto-immuunziekten een verscheidenheid aan symptomen. Veel auto-immuunziekten, zelfs aandoeningen die de maag niet direct beïnvloeden, veroorzaken buikpijn.
Pernicieuze anemie
Pernicieuze anemie beschrijft een specifiek type bloedarmoede - een laag aantal rode bloedcellen - veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de pariëtale cellen van de maag aanvalt. De pariëtale cellen functioneren om een eiwit te produceren dat bekend staat als intrinsieke factor, wat noodzakelijk is voor het lichaam om vitamine B12 te absorberen. Zonder intrinsieke factor treedt een vitamine B12-tekort op en zonder vitamine B12 kan het lichaam geen nieuwe rode bloedcellen aanmaken. Deze auto-immuunziekte resulteert daarom in pernicieuze anemie, die symptomen veroorzaakt zoals vermoeidheid, kortademigheid, duizeligheid, hoofdpijn, gevoelloosheid en tintelingen in de handen en voeten en een bleke huid.
De vernietiging van de pariëtale cellen resulterend in pernicieuze anemie produceert symptomen in het spijsverteringskanaal, volgens het National Heart, Lung and Blood Institute. Deze symptomen omvatten misselijkheid, braken en buikpijn als gevolg van brandend maagzuur, gas, opgeblazen gevoel, obstipatie en diarree.
Ziekte van Crohn
De ziekte van Crohn, geclassificeerd als een auto-immuunziekte, komt voor door het immuunsysteem dat ten onrechte bacteriën, voedingsmiddelen en andere stoffen in het spijsverteringskanaal aanvalt. Accumulatie van witte bloedcellen in de bekleding van de darmen kan leiden tot chronische ontsteking en darmletsel, zoals beschreven door het National Digestive Diseases Information Clearinghouse.
Geclassificeerd als een prikkelbare darmziekte, de ziekte van Crohn beschadigt alle lagen van de darmen, terwijl sommige secties gezond blijven. Dit kenmerk helpt om de ziekte van Crohn te onderscheiden van vergelijkbare ziekten, zoals colitis ulcerosa. De ziekte van Crohn veroorzaakt chronische buikpijn en diarree die vaak gepaard gaan met rectale bloedingen, gewichtsverlies, artritis, huidproblemen en koorts.
Colitis ulcerosa
Colitis ulcerosa, vergelijkbaar met de ziekte van Crohn, is geclassificeerd als een auto-immuunziekte en behoort tot de groep van prikkelbare darmaandoeningen. Colitis ulcerosa veroorzaakt ontsteking en de vorming van kleine zweertjes, ook wel ulcera genoemd, aan de binnenkant van de dikke darm en het rectum. De meest voorkomende symptomen zijn buikpijn en bloederige diarree, die bijdragen aan de andere symptomen van vermoeidheid, gewichtsverlies, verlies van eetlust en groeiachterstand.
