Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) bestaat vaak naast andere stemmingsstoornissen zoals angst of depressie. Het is noodzakelijk om zowel de angst als ADHD bij dezelfde patiënt te behandelen, omdat de behandeling van alleen de ADHD angstsymptomen kan verergeren, en alleen de angst behandelen kan ADHD-symptomen niet helpen.
Stimulerende
De meest voorgeschreven medicijnen voor ADHD zijn stimulerende middelen zoals methylfenidaat (Ritalin) en dextroamphetamine en amfetamine (Adderall). Hoewel deze medicijnen het meest effectief zijn voor ADHD, kunnen ze bijwerkingen hebben van een verhoogde hartslag, slapeloosheid, hoofdpijn, buikpijn, verminderde eetlust en nervositeit die de symptomen van angst verergeren. Wanneer patiënten met zowel ADHD als angst worden behandeld, worden deze geneesmiddelen niet gebruikt of in combinatie met een antidepressivum gebruikt om de angstwekkende symptomen te verminderen.
antidepressiva
Tricyclische antidepressiva waaronder desipramine (Norpramin), imipramine (Tofranil) en amitriptyline (Elavil) worden vaak gebruikt om ADHD te behandelen die comorbide is met angst. Tricyclische antidepressiva werken door de heropname van de neurotransmitters serotonine of norepinefrine terug in de hersencellen te remmen. Dit verlengt de tijd dat de neurotransmitters signaleren, waardoor de balans in het ADHD-brein wordt gereset. Tricyclics werken voor patiënten met zowel angst als ADHD omdat ze geen symptomen van nervositeit veroorzaken die stimulerende middelen wel veroorzaken, en ze behandelen de angstsymptomen.
Een ander antidepressivum, bupropion hydrochloride (Wellbutrin), wordt vaak voorgeschreven voor mensen met zowel angst als ADHD. Wellbutrin remt de heropname van de neurotransmitter dopamine terug in de hersencellen, maar kan andere werkingsmechanismen hebben.
Antidepressiva worden meestal gebruikt in combinatie met stimulerende middelen om comorbide ADHD en angst te behandelen, hoewel sommige patiënten alleen met antidepressiva kunnen worden behandeld.
Andere klassen van medicijnen
Clonidine, oorspronkelijk gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk bij volwassenen, en guanfacine, zijn twee adrenerge agonisten die worden gebruikt voor de behandeling van ADHD bij patiënten die niet reageren op stimulantia of mensen met angstgevoelens. Deze medicijnen worden minder vaak gebruikt vanwege hun sedatie-effecten.
