Met meer dan 500 variëteiten behoren uien tot de top 10 van groentegewassen in de wereld. Kleur is slechts een van de kenmerken die verschillende uienvariëteiten onderscheiden, die globaal zijn gegroepeerd in verse en opslagcategorieën. Alle uivariëteiten bevatten vergelijkbare concentraties koolhydraten, waaronder suikers en vezels. De smaak van verschillende uien is afhankelijk van het zwavel-, suiker- en watergehalte.
Soorten koolhydraten
Alle koolhydraten bestaan uit suiker, of saccharide, moleculen in verschillende structurele formaties. Enkele of gepaarde saccharidemoleculen hebben de gebruikelijke aanduiding "suikers". Glucose, fructose en lactose zijn voorbeelden van suikers. Zetmelen zijn lange ketens van glucosemoleculen die afbreken tot suiker in je darmen. Vezel is een derde type carburator dat aanzienlijk verschilt van de andere twee omdat je lichaam geen vezels kan verteren in zijn suikermoleculen. Vezels passeren intact uw spijsverteringsstelsel. Uien bevatten koolhydraten in de vorm van suikers en vezels; ze bevatten geen zetmeel.
Suikers in uien
Uien bevatten de suikers glucose, fructose en sucrose. De aanwezigheid van deze suikers zorgt ervoor dat uien carameliseren als u ze langzaam kookt op een laag vuur. Omdat suikers zich opstapelen als uien volwassen zijn, bevatten groene uien, ook wel bekend als lente-uitjes, minder suiker dan volwassen uien. Gele, rode en witte uien die je op de markt vindt, zijn volwassen uien. Een kop gehakte, groene uien bevat ongeveer 2,3 g suiker, vergeleken met een kop gehakte rijpe uien, met 6,8 g suiker. Net als andere niet-geraffineerde groenten, veroorzaken uien geen plotselinge stijging van uw bloedsuikerspiegels omdat het vezelgehalte de suikervertering en -absorptie vertraagt.
Vezel in uien
Uien zijn een goede bron van voedingsvezels, vooral oplosbare vezels. Dit type vezel reageert met water en vormt een gel, die cholesterol in uw darmen absorbeert. Het vezel-cholesterolcomplex wordt uitgescheiden in uw ontlasting, waardoor uw cholesterolgehalte in het bloed wordt verlaagd. Een kop gehakte groene of volwassen uien bevat ongeveer 2,7 g vezels.
Zoete uien
Zoete uivariëteiten, zoals Walla Walla, Vidalia en Maui, hebben een mildere, zoetere smaak dan andere uien, maar ze bevatten niet significant meer koolhydraten. Zwavelhoudende chemicaliën geven uien hun scherpe, warme smaak. Zoete uien bevatten een lagere concentratie van deze chemicaliën en hebben meer water dan andere uivariëteiten, wat resulteert in een meer milde smaak. De dunne schil van zoete uien onderscheidt ze ook van gele, witte en rode opslaguien. In tegenstelling tot deze gewone uien, die op kamertemperatuur kunnen worden bewaard, kunt u de zoete uien het beste in uw koelkast bewaren.
