De behandelingen voor depressie kunnen worden onderverdeeld in twee algemene categorieën, biologische behandelingen en psychotherapie. Biologische behandelingen omvatten medicijnen, lichttherapie, transcraniële magnetische stimulatie en elektroconvulsietherapie (ECT). Psychotherapieën omvatten een verscheidenheid aan behandelingen, zoals counseling of praattherapie, op basis van veranderende gedachten en gedragingen die verband houden met depressie.
Voor ernstige depressies wordt aanbevolen om een ​​biologische behandeling (dat wil zeggen een antidepressivum) te ondergaan, evenals een behandeling voor psychotherapie (gesprekstherapie of counseling). Voor lichte of matige symptomen is gesprekstherapie en misschien een natuurlijk supplement (zoals 5-HTP, sint-janskruid of SAMe) een redelijk uitgangspunt.
Geneesmiddelen voor depressie
Antidepressiva zijn de belangrijkste medicijnen die worden gebruikt om depressie te behandelen. Deze medicijnen zijn gecategoriseerd op basis van hun werkingsmechanisme of chemische structuur.
Een van de meest gebruikte categorieën antidepressiva zijn de selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's). Deze medicijnen zijn op grote schaal gebruikt vanwege hun effectiviteit en relatief goedaardige bijwerking. Voorbeelden van momenteel beschikbare SSRI's zijn fluoxetine, sertraline, paroxetine, citalopram en escitalopram. SSRI's remmen, zoals de naam al doet vermoeden, de heropname van de neurotransmitter serotonine als hun primaire werkingsmechanisme. Serotonine is een chemische stof in de hersenen (neurotransmitter) waarvan gedacht wordt dat het een rol speelt bij de oorzaak van depressie. Door de heropname van serotonine te remmen, veroorzaken deze middelen dat meer van deze neurotransmitters beschikbaar zijn in de hersenen. Deze medicijnen worden "selectief" genoemd omdat ze, in vergelijking met andere antidepressiva, voornamelijk de opname van slechts één neurotransmitter in plaats van meerdere remmen.
Serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRI's) worden ook vaak gebruikt om depressie te behandelen. Deze medicijnen remmen de heropname van twee neurotransmitters, serotonine en norepinephrine in de hersenen. Voorbeelden van SNRI's zijn de geneesmiddelen venlafaxine, desvenlafaxine en duloxetine.
Andere categorieën van antidepressiva omvatten de dopamine-norepinefrineheropnameremmer (DNRI) bupropion, de norepinefrine-serotoninemodulator mirtazapine en oudere tricyclische en tetracyclische antidepressiva die worden genoemd op basis van hun chemische structuur.
Welke neem ik?
Alle antidepressiva worden in het algemeen als even effectief beschouwd, hoewel een paar studies lichte voordelen voor sommige middelen hebben gesuggereerd ten opzichte van andere. Besluiten over welke medicatie gekozen moet worden, worden dus meestal gemaakt op basis van eerdere reacties op behandeling met antidepressiva, bijwerkingen of andere factoren zoals kosten.
Hoewel de verschillende antidepressiva over het algemeen even effectief zijn, zullen sommige om redenen die we niet begrijpen, beter werken dan andere voor een bepaalde persoon. Momenteel is er geen manier om te voorspellen welke het beste zal werken voor een bepaalde persoon (anders dan eerdere reactie op dezelfde medicatie), dus er is altijd de mogelijkheid dat de eerste medicatie die wordt geprobeerd niet effectief zal zijn en dat een andere medicatie nodig zal hebben om gebruikt te worden. Studies suggereren dat het responspercentage op een medicijn dat wordt geprobeerd in het bereik van 50 tot 75 procent ligt. Helaas zullen sommige mensen meer dan één medicijn moeten proberen om er een te vinden die goed werkt.
Om effectief te zijn, moeten antidepressiva consequent worden gebruikt en regelmatige follow-ups met een voorschrijver zijn vereist om de voortgang te beoordelen.
psychotherapie
Psychotherapie is een psychologische behandeling door een psychotherapeut. Het kan zowel individueel als in groepsformaat plaatsvinden. Van verschillende soorten psychotherapie is aangetoond dat ze zeer effectief zijn bij depressie.
Psychotherapie kan verschillende voordelen hebben ten opzichte van medicamenteuze behandeling voor depressie, zoals het helpen van mensen bij het ontwikkelen van een beter begrip van bronnen van depressie en het verbeteren van interpersoonlijke relaties. Psychotherapieën behandelen ook vaak de gecompliceerde relaties tussen het gevoel van eigenwaarde en depressie. Om deze redenen wordt psychotherapie sterk aanbevolen als de enige behandeling voor milde of matige depressie of in combinatie met biologische behandelingen voor een ernstiger ziekte.
Cognitieve therapie (CT) is een van de meest voorkomende psychotherapieën voor depressie. Het is ook bekend als cognitieve gedragstherapie (CGT). CT is in het algemeen een kortetermijntherapie, hier en nu. Een aantal technieken wordt gebruikt in CT om individuen te helpen denkpatronen en gedragingen te veranderen die gerelateerd kunnen zijn aan de ervaring van depressie. Misschien wel het belangrijkste is het bevragen en testen van gedachten, aannames en overtuigingen om te bepalen of ze realistisch zijn. Het doel is om onnauwkeurige gedachten die kunnen leiden tot depressie te identificeren en vervolgens deze denkpatronen te bestrijden met objectief bewijsmateriaal. Er is aanzienlijk bewijs voor de effectiviteit van CT voor ernstige depressie, en het is een sterk aanbevolen behandelingsoptie.
Een andere effectieve psychotherapie voor depressie is interpersoonlijke therapie (IPT), een tijdsbeperkende, nu en nu-therapie die zich richt op het ontwikkelen van inzicht in de interpersoonlijke problemen in het leven en het ontwikkelen van concrete oplossingen.
