Met typische uitgangen van 10 tot 20 lumen vormen zaklampen weinig of geen gevaar voor de ogen. Een reden hiervoor is het ingebouwde afweervermogen dat de ogen bezitten. Door de gecoördineerde inspanningen van de leerling, iris, retina en de oogzenuw, kan het oog zich aanpassen aan verschillende lichtomstandigheden, inclusief die vervelende zaklamp.
De leerling
De pupil is het portaal waardoor licht en beelden in het oog komen. Het varieert van 3 mm tot 9 mm, afhankelijk van de omstandigheden. Deze opening wordt bedekt door het hoornvlies. Het ziet er alleen maar zwart uit omdat de interne weefsels van het oog, die anders zichtbaar zouden zijn, bijna al het licht absorberen.
De Iris
De iris, het gekleurde deel van het oog, lijkt op het intrekbare zonnescherm van het oog. Bij weinig licht samentrekken de dilatatiespieren in de iris zich en openen ze de pupil om meer licht binnen te laten. In heldere omstandigheden, zoals die zaklantaarn die in je gezicht schijnt, samentrekken de sfincterspieren in de iris zich samen om de pupil te vernauwen en alle potentieel schadelijke of ongemakkelijke spieren te blokkeren. licht.
De retina en optische zenuw
Het netvlies is het zenuwcentrum van het oog en de oogzenuw is de informatiebuis naar de hersenen. Samen beheersen ze dit beschermende mechanisme, dat de pupil-lichtreflex wordt genoemd. Wanneer de staaf- en kegelreceptorcellen van het netvlies overstmalen met licht, triggert de oogzenuw de sluitspier en vernauwt de pupil zich.
Het Fall Back Plan
Als het beledigende licht te sterk is, of het oog een paar extra seconden nodig heeft om de benodigde pupilaanpassing te maken, roept ons brein de grote kanonnen in - de palpebrae - ook bekend als de oogleden. Een impuls schiet naar de obicularis oculi-spieren en de deksels slaan onvrijwillig dicht.
Uitgezet oogonderzoek
Als u nieuwsgierig bent naar hoe het leven zou zijn zonder de pupilreflex, bel dan uw oogarts en plan een uitgebreid oogonderzoek. Tijdens een verwijd examen gebruikt de arts medicinale druppels om deze lichtreflex te immobiliseren. Hierdoor kan hij je pupil wijd open houden terwijl hij zijn verlichte instrumenten gebruikt om goed naar de achterkamer van je ogen te kijken. Als het examen is afgelegd, duurt het vaak een uur of twee voordat de druppels uit zijn. Als je vanuit de schemerige onderzoeksruimte in fel zonlicht loopt, krijg je waarschijnlijk een korte les over lichtgevoeligheid. Het zou je moeten laten inzien hoe goed je ogen normaal gesproken zijn in het beheersen van licht.
